ฤดู : ใบไม้ผลิ (ก่อนเนื้อเรื่องหลัก)
สถานที่ : ห้องชมรมเย็บปัก
มิกะ : หวาาาา...?
นาซึนี่สายแล้วนะ? อีก 30 นาทีจะเริ่มไลฟ์แล้วนะ~?
ชู : คาเงฮิระ หยุดกระดิกเท้าเดี๋ยวนี้ มันไม่สุภาพนะ ......ต้องให้ผมพูดอีกกี่ครั้ง มันคือพฤติกรรมของคนชั้นต่ำ
อย่าเผลอตัวเพียงแค่ว่าไม่มีมีใครกำลังมองอยู่ จำเอาไว้ว่า Valkyrie จะต้องสง่างามอยู่เสมอ
ถ้าเกิดเธอยังทำตัวน่าเกลียดอยู่ล่ะก็ ผมจะไม่ให้เธอได้ขึ้นสเตจแน่ๆ
เพราะว่ามันไม่สำคัญว่าเธอจะยืนอยู่ที่ไหน จริงมั้ย? เจ้าข้อบกพร่อง
มิกะ : อึ่ก ขอโทษครับ โอชิซัง? มันทำให้ผมกระวนกระวายนี่นาเวลายืนอยู่เฉยๆ น่ะ ผมขอไปตรงนู้นซักพักนะ?
ชู : อย่าไปไหนมาไหนตามใจชอบ อย่างเธอถ้าเกิดขยับไปไหนแม้แต่นิดเดียว เดี๋ยวก็ลืมในสิ่งที่ตัวเองควรทำแน่ๆ
อยู่ในระยะสายตาของผมเอาไว้ เธอชอบทำเสื้อผ้าสกปรกอยู่เรื่อย ผมเป็นห่วงนะรู้มั้ย
มิกะ : หวาา? โอชิซังเป็นห่วงผมใช่มั้ย? ดีใจจังเลย~....... ♪
ชู : ผมไม่ได้เป็นห่วงเธอ ผมเป็นห่วงชุดของเธอต่างหาก เธอคิดว่าผมต้องใช้แรงมากขนาดไหนถึงจะได้ชุดนั้นมาน่ะ?
ถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมานายผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่าเธอจะรับผิดชอบไหวเหรอ?
มันไม่ได้ซ่อมกันง่ายๆ เหมือนกับว่าถ้าตัวเธอเลอะเธอก็แค่ไปอาบน้ำนะ รู้บ้างมั้ย?
มิกะ : หวาา~.... แต่ว่าการที่ได้ใส่ชุดที่คู่กับโอชิซังน่ะ ผมดีใจมากๆ เลยนะ คุณทำชุดใหม่ทุกครั้งมที่มีการแสดงเลยนี่นา?
ครั้งนี้ทุกคนจะต้องประทับใจมากแน่ๆ~ ♪
หลังจากนี้นี่จะเป็นชุดหลักของ Valkyrie ใช่มั้ย?
อื้ออ~.... เท่จังเลย อย่างกับตุ๊กตาในสมัยโบราณแหน่ะ♪
ชู : มันก็ไม่ใช่ว่ากำลังคิดถึงอะไรเก่าๆ อยู่หอรกนะ แต่ว่าผมไม่ค่อยจะสันทัดกับอะไรใหม่ๆ ซักเท่าไหร่
เมื่อก่อนผมเคยได้ทำชุดแบบนี้มามากมาย แล้วในตอนนี้มันก็เลยทำให้ผมถนัดการตัดชุดแบบนี้ออกมามาก แถมยังออกมาดูดีซะด้วย♪
มิกะ : หวาา! นี่คุณทำชุดของมาโดนี่ออกมาเข้าคู่ด้วยนี่นา น่ารักจังเลย~♪
ชู : ใช่มั้ยล่ะ? ใช่มั้ย? ชมอีกสิ
ที่จริงแล้วยังไงการสร้างเสื้อผ้าน่ารักๆ ให้กับมาดมัวแซลที่น่ารักของผมมันคือสาเหตุที่ผมสร้างชุดพวกนี้ขึ้นมาอยู่แล้วล่ะ เห็นมั้ยล่ะ มันเข้ากับเธอโดยแท้เลย?
เธอก็ด้วย... จะว่ายังไงดีล่ะ มันเข้ากับเธอมากๆ เหมือนกัน เธอ... คือว่ามันก็เข้าน่ะนะ คือว่า....
มิกะ : เอ๊ะ!? จริงเหรอ? ดีใจที่สุดเลย~ โอชิซังชมผมด้วยล่ะ~....♪
ชู : อย่ากระโดดไปมานะ ถ้าเกิดเสื้อผ้าของเธอเลอะล่ะก็ มันจะแย่มาก เจ้าคนไร้จิตสำนึก
นาซึนะ : ..............
มิกะ : หวาาา!? คุณทำผมตกใจนะ..... นาซึนะนี่ คุรมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ? สายมากเลยนะ ผมเป็นห่วงนะรู้มั้ย์
นาซึนะ : ...........
มิกะ : อ๊าาาา! อย่าก้มหัวให้ผมสิ! ผมเด็กกว่านะ ถ้าเกิดคุณมาก้มหัวให้ผมล่ะก็ ผมก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงนะ~?
นาซึนะ : .............
มิกะ : หวาา! อย่าแตะนะ! คุณสนใจชุดนี้เหรอ? หลังจากนี้มันจะเป็นชุดที่พวกเรา Valkyrie จะใช้เป็นหลักล่ะ เพราะงั้นมีของนาซึนี่เหมือนกันนะ
นาซึนะ : .........♪
มิกะ : อืม ผมว่ามันสุดยอดไปเลยเหมือนกัน! ผมว่าคุณใส่แล้วต้องเข้ามากแน่ๆ นาซึนะนี่~ ♪
ชู : คาเงฮิระ เงียบๆ ซักพักได้มั้ย ......นายมาสายนะ นิโตะ?
นาซึนะ : ..........
ชู : เอาเถอะ พวกเรายังไม่สายซักหน่อย ไหนมาให้ผมดูซิ เอาล่ะ รีบมาเปลี่ยนชุดก่อนเร็ว ชุดของเธออยู่นั่น
ผมว่าเธอใส่ด้วยตัวเองมันจะต้องยากแน่ๆ เพราะงั้นเดี๋ยวผมจะช่วยใส่ให้แล้วกัน
นาซึนะ : .........
ชู : อาา นิโตะ นิโตะ นิโตะ นิโตะ..... ♪ มาริโอเน็ตอันสมบูรณ์แบบของผม! วันนี้เธอเองก็สมบูรณ์แบบเหมือนเคยเลย..... ☆
เธอคือปาฏิหาริย์อันยิ่งใหญ่จากพระเจ้า ของขวัญจากสวรรค์ที่มอบให้กับพวกเรา ยอดเยี่ยม!
เธอช่างงดงามจริงๆ งดงามเกินกว่าที่จะนำไปให้เจ้าพวกสามัญชนพวกนั้นได้มอง! ถ้าเกิดทำได้ล่ะก็ ผมจะเก็บเธอเอาไว้ให้เป็นของผมคนเดียว.....♪
แต่น่าเสียดายที่โลกนี้ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น
ไม่นานมานี้มาเจ้าพวกหนอนแมลงส่งเสียงดังหนวกหู เพราะอย่างนั้นแหละ พวกเราเลยต้องรีบจัดการพวกมันซะ เพื่อการนั้น ผมต้องการเธอ
อย่าเกร็งไปเลยน่า พวกเราเก็บกวาดได้เร็วๆ นี้แน่
fine งั้นสินะ..... เพราะว่ามันเป็นเจ้าเด็กพิศดารจากตระกูลเท็นโชวอิน ผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ยังไงมันก็เป็นการเล่นสนุกของนายน้อยของตระกูลก็เท่านั้นแหละ
พวกนั้นมันไม่ใช่ศัตรูของพวกเรา Valkyrie แต่เจ้่พวกนั้นเองก็ไม่เหมือนกับพวกสามัญชนเช่นกัน..... แน่นอนว่าผมไม่คิดว่าจะเป็นเจ้าพวกนั้นเลยแม้แต่นิด
พวกเราจะกำจัดมัน บดขยี้มัน แล้วก็โยนไปให้พวกสัตว์กินมันซะ ♪
ไม่นานมานี้ เหล่าเพื่อนๆ ของผม ที่ถูกเรียกว่าโกะคิจิน...
กำลังเฝ้าดูอยู่อย่างเงียบๆ เหมือนกันใช่มั้ย? ไม่มีใครใสนโลกนี้หรอกที่จะขัดขวางชัยชนะของพวกเราได้
อีกแค่นิดเดียว อีกแค่นิดเดียว แล้วหลังจากนั้น.... โลกของพวกเราก็จะสมบูรณ์แบบ พิพิธภัณสถานที่มีผมเป็นผู้ปกครอง
ใช้เวลาอีกไม่นานหรอก อดทนอีกแค่นิดเดียวนะ
นาซึนะ : .........
ชู : นิโตะ นิโตะผู้น่ารัก.... ผมจะนำเธอมาประดับไว้ในฐานะสิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ไม่ให้ฝุ่นไรมาแตะต้อง
แต่อย่างแรก พวกเราจะต้องเตรียมห้องแสดงโชว์ของเธอให้เรียบร้อยก่อน แต่ว่า....
ก่อนหน้านั้นพวกเราจะต้องไม่ให้ใครสัมผัสเธอได้ จริงมั้ย? มันอาจจะเจ็บปวด แต่ว่ามันก็ช่วยไม่ได้
พวกเราจะต้องขับไลาเจ้าพวกอ่อนแอและโง่เง่าออกไปก่อน.... และเก็บเอาไว้เพียงสิ่งที่งดงาม
เอาล่ะ การแสดงโชว์มาริโอเน็ตกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว~ ......คั่กคั่กคั่กค่า ♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น