Reminiscence ＊ End of the Marionette's Strings - Puppet Show 3

สถานที่ : สเตจ Valkyrie

ชู : นิโตะ ตั้งใจหน่อยสิ นี่นายขยับช้าเกินไปศูนย์จุดสี่วินาทีนะ


นาซึนะ : ............


ชู : ไม่สมกับเป็นนายเลยนะ? เสียงที่ร้องเพลงของนายก็อัดเอาไว้หมดแล้ว ในเวลานี้นายควรจะเต้นออกมาให้เพอร์เฟคต่างหาก

ง่ายใช่มั้ยล่ะ? เพราะว่านายเป็นผลงานชิ้นเอกที่ยอดเยี่ยมที่สุดของผม..... ♪


นาซึนะ : (ใช่แล้วล่ะ ฉันน่ะ... ไม่มีสิทธิ์ที่จะร้องเพลงบนสเตจหรอก ฉันไม่ใช่คนที่พูดเก่งขนาดนั้น เพราะงั้นปกติแล้วฉันก็จะพยายามที่จะไม่พูด)

(ฉันพูดผิดอยู่ประจำ แถมยังเยอะมาก แล้วก็ เสียงของฉันมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว.... ฉันก็เลยร้องเพลงในแบบที่โอชิซังต้องการไม่ได้)

(เพราะงั้นฉันก็เลยถูกห้ามไม่ให้ร้องเพลง หรือแม้แต่จะพูด)

(ท่อนที่ฉันต้องร้องในเพลงของ Valkyrie.... ถูกอัดเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่เสียงของฉันยังไม่แตก)

(เสียงร้องเพลงของฉันน่ะ... เป็นสุดยอดอาวุธที่ถูกฝึกมาอย่างดีตอนร้องประสานเสียง แต่ว่า...)

(อาวุธนั่นน่ะ ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะใช้มันอีกต่อไปแล้ว การร้องประสานเสียงน่ะมันแตกต่างจากการร้องเพลงบนเวทีของไอดอล)

(การเต้นไปด้วย ร้องเพลงไปด้วยมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย...)

(ตอนนี้ความสามารถในการร้องของฉันน่ะ... เป็นที่ไม่น่าพอใจของโอชิซัง)

(ด้วยเสียงของฉันในตอนนี้ที่เริ่มจะเปลี่ยนไปแล้วน่ะ ฉันก็เป็นได้แค่ "ขยะ" ส่วน Valkyrie น่ะ ต้องเป็นสิ่งที่สวยงาม การแสดงในอุดมคติ)

(เสียงของฉัน... มันค่อยๆ เปลี่ยนไป.. เป็นสิ่งปนเปื้อน ไม่คู่ควรกับสเตจ Valkyrie อันสมบูรณ์แบบที่โอชิซังสร้างเอาไว้)

(และแน่นอนว่า ฉันไม่มีโอกาสได้ร้องเพลงบนสเตจอีกต่อไปแล้ว ฉันในตอนนี้เป็นเพียงแค่ตุ๊กตาตัวนึงที่จะเต้นไปตามความต้องการของโอชิซังเท่านั้น)

(แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ แบบนั้นมันก็ยังดีกว่า ถ้าต้องเอาไปเทียบกับเจ้าพวกนั้น)


มิกะ : ...........


นาซึนะ : (มิกะจิน.... วันนี้เขาเป็นคนแสดงเสริมด้วยเหรอเนี่ย?)

(เด็กคนนั้น ไม่ชอบการถูกมองด้วยสายตาของคนอื่น เพราะงั้นถ้าเกิดเขาไม่ได้ซ่อนอยู่ข้างหลังพวกเรา เขาก็จะลนลานแล้วก็ทำอะไรไม่ได้เลย)

(เขาน่ะ พูดออกมาเองว่า "แบบนี้ฉันสบายกว่านะรู้มั้ย~♪ แต่ว่า....)

(นายโอเคจริงๆ เหรอ? ถ้าเกิดนายโอเคจริงๆ ล่ะก็ ในตอนนี้นายเป็นได้แค่เครื่องประดับบนเสื้อผ้าที่โอชิซังเอามาประดับเท่านั้นแหละ)

(โอชิซังน่ะ.... เขาคงโอเคที่จะเป็นแบบนั้นแหละนะ แต่ว่า...)

(มิกะ แล้วความสุขของนายล่ะ? ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ นายน่ะ เป็นเด็กดีนะ.... ไม่ใช่ว่าในฐานะไอดอล ตลอดเวลสาเลย มิกะจิน...)

(พวกเราประสบความสำเร็จแล้วนะ แถมยังได้ผลตอบรับที่ดีด้วย เพราะงั้น... ถ้าเกิดเป็นแบบนี้ล่ะก็ คงเป็นทางที่ถูกแล้วล่ะ)

(วันนี้เองก็เหมือนกับ ฮอลล์นี้เต็มไปด้วยผุ้คน แถมทุกคนก็พอใจกับการแสดง เพราะพวกเราน่ะแตกต่างจากคนอื่นๆ มาก)

(แต่ว่าแบบนี้มันดีจริงๆ น่ะเหรอ? ฉัน.. พวกเราน่ะ.. กับเรื่องแบบนี้ มันดีแล้วจริงๆ น่ะเหรอ....?)

(แม้ว่าฉัน.... อีกไม่นานเท่าไหร่ ฉันก็จะโตกลายเป็นผู้ใหฯ่เต็มตัวแล้ว เสียงของฉันจะแตก แถมตัวก็คงสูงขึ้น และมีกล้ามเนื้อมากขึ้น)

(ดีไม่ดีฉันอาจจะมีหนวดขึ้น ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาจะเป็นยังไงกันนะ?)

(ถ้าเกิดฉัน... ไม่ได้เป็นตุ๊กตาแสนน่ารักที่โอชิซังชอบอีกต่อไป... จะเกิดอะไรขึ้น?)

(แบบนั้นฉันเองก็คงจะถูกยัดลวไปในถุงแล้วโยนลงถังขยะไม่เหมือนกับของที่โอชิซังไม่ต้องการไม่ใช่เหรอ?)

(หรือว่าฉันจะเป็นตุ๊กตาตัวโปรดของโอชิซังไปตลอดชีวิต? ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นฉันจะโอเคกับมันงั้นเหรอ?)

(ฉัน... ฉันโอเคกับมันจริงๆ งั้นเหรอ? ถึงในตอนนี้ฉันจะโอเคกับการเป็นแบบนี้ก็เถอะ แต่ว่าในอนาคตจะเป็นยังไงกัน....?)

(ทำไมฉันถึงได้เข้ามาเรียนที่ย฿เมะโนะซากิ? ทำไมฉันถึงได้อยากเป็นไอดอล? ไม่สิ ทำไมฉันถึงได้เกิดมากันล่ะ?)

(บอกฉันที ขอร้องล่ะ! ใครก็ได้ ใครก็ได้ ใครก็ได้....!)

(นั่นคือสิ่งที่ควรจะเป็น..... ฉันเองก็ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นหรอก)

(ไหลไปตามแวดล้อมรอบตัว ได้รับรางวัลที่ว่างเปล่า เหมือนกับไอดอลที่แสดงไปโดยไม่คิดอะไร และพอใจกับสิ่งเหล่านั้น)

(ฉันเองก็เหมือนกัน จมลงไปในความลวงหลอก เดินไปตามเกมของไอดอลจอมปลอม)



(แต่ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน... แม้ว่ามันจะเป็นชีวิตของฉันก็ตาม)

(ทุกอย่างน่ะเกิดขึ้นได้เพราะว่าตัวโอชิซัง ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากจะถูกโอชิซังควบคุม?)

(ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นล่ะก็... ช่างมันสิ.... ฉันไม่ได้มีชีวิตตั้งแต่แรกแล้ว)

(ฉันเป็นตุ๊กตาที่ไร้หัวใจ ที่จะโลดแล่นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงวันที่ตัวเองพังทลายลง)

=========================================

ความคิดของนี่จังยิ่วอ่านยิ่งปวดใจจริงๆ ค่ะ T v T ตอนนี้ปิดเทอมแล้ว มีเวลามาพิมพ์ต่อ หวังว่าจะมีเวลาเยอะๆ แว 555555