Reminiscence ＊ End of the Marionette's Strings - Masquerade 1

ไทม์ไลน์ : ช่วงเปิดเทอมใหม่ก่อนจะเริ่ม Main Story

สถานที่ : ข้างหน้าบอร์ดประชาสัมพันธ์

นาซึนะ : (.....)

(เริ่มปีใหม่ซะแล้ว ตอนนี้ฉันก็เป็นนักเรียนชั้นปีสามแล้วสินะ แล้วฉันก็จะเหลือปีสุดท้ายที่จะได้อยู่ในโรงเรียนแล้ว มันก็คงจะ... ค่อยๆ จบลงแบบนี้....)

(ค่อยๆ ฆ่าเวลาไปจนกว่าจะเรียนจบจะดีมั้ยนะ?)

(fine ได้เปิดเผยความสามารถที่แท้จริงออกมาตั้งแต่ต้น ในตอนที่เอาชนะพวกเรา Valkyrie มาได้...)

(เอาชนะไปทีละคน ทีละคน ล้มลงไปเหมือนกับโดมิโน)

(เหมือนกับ... กำลังรวบรวมผลไม้อะไรซักอย่าง เมื่อถึงเวลาได้ที่แล้ว ก็จะกำจัดศัตรูลงทีละคน)

(fine กลายมาเป็นกฎสูงสุดของยูเมะโนะซากิ)

(ฉันไม่รู้... ไม่รู้ว่าเจ้าพวกนั้นวางแผนเอาไว้มากแค่ไหน แต่ฉันรู้สึกได้ว่ามันเป็นเพียงแค่ส่วนนึงของแผนการเท่านั้น)

(เพื่อที่จะได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของยูเมะโนะซากิ fine จะลงหมดหน้าตักด้วยทุกอย่างที่มี)

(และน่าแปลกที่ไม่มีใคร... คิดเรื่องพวกนี้อย่างจริงจังเลย)

(แม้แต่การโต้เถียงเรื่องระหว่างยูนิตก็ถูกตัดสินว่าเป็นแค่ความขัดแย้งของนักเรียนมัธยมปลายใช่มั้ย?)

(แม้ว่ามันควรจะเป็นแค่การทะเลาะกันเล็กๆ ของเด็กๆ ที่มีผู้ปกครองหรือพวกผู้ใหญ่คอยจับตามอง)

(fine น่ะ ไม่เหมือนกัน เหมือนกับว่าพวกนั้นทำได้แม้เแต่ฆ่าพวกเราทิ้ง เป็นกลุ่มเดียว... ที่ตั้งใจจะก่อสงคราม)

(พวกเรา... เตรียมตัวมาไม่พอ... พวกเราถูกทิ้งขว้าง เหยียบย่ำ และหยุดชะงักลง)

(ตามที่คาดไว้ fine จะกลายเป็นผู้ถือครองอำนาจ)

(แน่นอนว่า... สำหรับ fine ฉันคิดว่ามันเป็นฉากละครที่เจ้าพวกนั้นคาดหวังไว้)

(เพื่อเปลี่ยนแปลงยูเมะโนะซากิ เจ้าพวกนั้นตั้งใจต่อสู้กันอย่างบ้าเลือด)

(แล้วหลังจากนั้น fine.... ก็สร้างจักรวรรดิที่เรียกว่าสภานักเรียนขึ้นมา)

(เรียกได้เลยว่าถ้าเจ้าพวกนั้นไม่ไปไกลขนาดนี้ มันก็จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ยูเมะโนะซากิจะเป็นขยะตลอดไป)

(แล้วเจ้าพวกไอดอลจอมปลอมก็จะไม่ทำอะไรเลย มองแล้วน่าตลกชะมัด)

(ยังไงก็ตาม เพราะว่า fine ประกาศสงครามในยูเมะโนะซากิในตอนนี้แล้ว แล้วก่อจลาจล เจ้าพวกที่เฉื่อยชาก็คงสัมผัสได้ถึงความวิกฤตที่คืบคลานเข้ามาเหมือนกัน)

(เจ้าพวกนั้นจะพยายาม แล้วก็เริ่มทำตัวเป็นไอดอลอย่างจริงจังมากขึ้น)

(ระบบดรีมเฟสที่เริ่มสร้างขึ้นมาในยุคสมัยนี้ เป็นระบบที่ควบคุมไอดอลเอาไว้ด้วยเรตติ้ง....)

(ระบบยูนิต และอีกมากมาย ถูกสร้างเป็นกฎขึ้นมาด้วย “จุดประสงค์” นั้น)

(นำคำสั่งเข้ามาสู่ยูเมะโนะซากิที่ไร้กฎเกณฑ์)

(โรงเรียนที่เต็มไปด้วยเหล่าไอดอลจอมปลอมไร้อารยธรรมจะเริ่มคลุ้มคลั่ง และปรับตัวให้เข้ากับสังคมในปัจจุบันด้วยกฎเกณฑ์ที่เคร่งครัด)

(ใครที่ไม่สามารถปรับตัวได้... จะถูกกำจัด เจ้าพวกที่แค่ต้องการอยู่อย่างติดสบายจะถูกขับไล่ออกจากโรงเรียน)

(โรงเรียนจะเริ่มได้ผลประโยชน์ บรรยากาศโรงเรียนที่จริงจังมากขึ้น พอใจกับเรื่องพวกนี้รึเปล่าล่ะ สภานักเรียน? หรือจะเรียกว่า fine ดีล่ะ...?)

(แต่ว่ามันไม่เหมือนกับมนุษย์หรอกนะ... ที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยอุดมคติพรรค์นี้ได้ แต่แน่นอนว่ามันคงดีกว่ายูเมะโนะซากิในสมัยก่อนที่เหมือนกับขยะ แต่ว่า....)

(มนุษย์น่ะ... ไม่ได้เปลี่ยนแปลงกันง่ายๆ หรอกนะ ประจบประแจงเจ้าพวกสภานักเรียน ก้มหัวให้ ทำตัวเป็นขี้ข้า ไม่พยายามขึ้นมาหรอก)

(มันจะต้อง... มีคนมากมายที่ไม่ยอมพยายามอย่างแน่นอน)

(กักขังพวกเราเอาไว้ด้วยกฎ ทำลายความเป็นส่วนตัวของพวกเรา...)

(ทำให้ทุกคนเป็นเหมือนกันให้หมด มันก็แค่สร้างไอดอลแบบเดียวกันออกมา ฉันมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องเป็นความทะเยอทะยานสูงสุดของโรงเรียนฝึกไอดอลอยู่แล้ว แต่...)

(ฉันคิดว่า.... ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปเลยนะ รู้มั้ย)

(ฉันน่ะ เป็นแค่... ไอ้ขี้แพ้ที่เจ็บปวดก็เท่านั้นนี่?)

(ฉันแค่ยืนอยู่เฉยๆ ถือโทษกับพวกคนน่ารักเกียจที่เอาชนะพวกเรา มันไม่ก่อให้เกิดอะไรเลยไม่ใช่เหรอ? แล้วฉันทำอะไรได้อีกล่ะ?)

(โอชิซังน่ะ ตั้งแต่จบไลฟ์ครั้งหายนะในตอนนั้น...)

(การแสดงของ fine ตั้งแต่จบการแสดงในครั้งนั้น บาดแผลของโอชิซังไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป เขาอ่อนแอ และใกล้จะแตกสลายลงเต็มทน)

(จริงๆ แล้วที่การแสดงในครั้งนั้นมันแย่น่ะ มันมีที่มาที่ไป เหมือนว่าหลังจากนั้น โอชิซังก็ได้ไปคุยกับหัวหน้าของ fine)

(ในบทสนทนานั้น มันมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้หัวใจของเขาแตกสลายไปโดยสิ้นเชิง)

(“ขอบคุณที่เล่นละครไปตามที่ฉันต้องการ” อะไรทำนองนั้น...)

(ดูเหมือนว่ามันจะเป็นบางอย่าง.... ที่โหดเหี้ยมมากๆ สำหรับเขา สำหรับโอชิซัง ที่เรียกตัวเองว่านายของหุ่นเชิดทั้งมวล มันคงจะเป็นคำพูดที่แดกดันที่สุดเลยใช่มั้ยล่ะ?)

(ถ้าเกิดโอชิซังเป็นคนที่พร้อมจะทิ้งมันไป แล้วก็เดินหน้าต่อไป มันก็คงจะไม่เป็นอะไรหรอก แต่ว่า...)

(คนคนนั้นเป็นศิลปินอย่างแท้จริง ดูเหมือนว่าเขาคงจะขุดหลุมฝังตัวเองลงไปให้ลึกที่สุดซะแล้ว)

(คลุ้มคลั่ง เริ่มพูดคุยกับตุ๊กตาและสิ่งของ ความประหลาดของเขาเริ่มจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ....)

(ดูเหมือนว่าเขาจะเบื่อการที่จะต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กของฉันกับมิกะจินแล้วล่ะ Valkyrie เองก็เหมือนกันนี่?)

(ในตอนนี้ฉัน.... จะสามารถเข้ายูนิตอื่นหรือว่า... ฉันรู้สึกว่าฉันไม่อยากจะทำเลย ฉันเหนื่อยเต็มทนแล้วล่ะ)

(ฉันที่สามารถเข้าได้กับแค่ Valkyrie จะเข้ากับคนอื่นได้รึเปล่านะ....)

(แล้วทุกอย่างก็จะเป็นไปตามธรรมชาติ ฉันจะกลายเป็นตุ๊กตาที่ถูกฝุ่นจับภายในห้องเก็บของ)

(ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงวันที่ฉันเรียนจบจากที่นี่)

(……..)

=========================

มาแปลต่อแล้วค่ะ 55555 แบบว่าพออนิเมภาคมาริโอเน็ตจบไปก็ขี้เกียจทันที กี๊ด 555555

แต่ว่าพอได้มาแปลแบบนี้แล้วน่าจะทำให้เข้าใจเนื้อเรื่องกันมากขึ้นนะคะ เพราะว่าในอนิเมย่อมาก 5555