ผู้แปล : Graciozo
สถานที่ : ห้องเก็บเสียงสำหรับซ้อม
สึคาสะ : ขออนุญาตครับ เจ้าพวก Trickstar...!
…Trickstar ทุกคนครับ! ผมเริ่มจำหมดความอดทนแล้วนะ! ผมจะไม่ทนอีกต่อไปแล้วครับ!
อาราชิ : เดี๋ยวสิ ใจเย็นๆ ก่อน สึคาสะจัง... ชั้นเข้าใจนะจ๊ะว่าเธอรู้สึกยังไง แต่ว่ายิ่งอารมณ์เสียเท่าไหร่ อายุก็จะยิ่งสั้นนะรู้มั้ย?
อิซึมิ : แล้วมันก็จะทำให้หน้าย่นด้วย ....แต่เอาเถอะ แค่วันนี้เท่านั้นแหละ ฉันจะไม่ห้ามคาสะคุงหรอกนะ?
ริทสึ : โอเค ผ่อนคลายเถอะน่า... นายควรจะห้ามเขานี่ เซจจัง ฉันคิดว่าแบบนี้มันไม่ใช่หน้าที่ฉันเท่าไหร่นะ?
ตอนนี้น่ะ เหมือนกับว่าพวกเรากำลังวิ่งเต้นอยู่ในกำมือของใครซักคนเลย ถ้าเกิดเป็นแบบนั้น พวกเราจะดูเป็นเหมือนเจ้าโง่เอานะ?
มาโคโตะ : หวา? หืม อะไรเนี่ย? เกิดอะไรขึ้น?
มาโอะ : ตายยากกันจริงๆ เลยนะ... เอ่อ Knights พวกนายมาทำอะไรที่นี่กันซะทุกคนเลยเนี่ย?
อย่างที่พวกนายเห็น Trickstar กำลังใช้ห้องซ้อมอยู่นะ?
สึคาสะ : ....ไม่ใช่ [ทุกคน] ซักหน่อย Leader น่ะ หายไปเหมือนทุกทีอีกแล้ว
สึบารุ : อ๊ะะะ พอนายพูดขึ้นมาแล้ว... ฉันกำลังสงสัยเรื่องลีดเดอร์ของ Knights อยู่พอดีเลย~
มาโอะ : เอ่อ พวกนายกำลังจะใช้ห้องซ้อมต่อจากพวกเราใช่มั้ย? งั้นช่วยนั่งรอซักครึ่งชัวโมงได้มั้ย พวกเราจองเอาไว้จนถึงตอนนั้นน่ะ ได้มั้ย?
อิซึมิ : นี่คือน้ำเสียงที่นายใช้คุยกับพวกเราหรอ ไอ้พวกเด็กเวร? พวกนายเป็นรุ่นน้องไม่ใช่เหรอ? ไม่มีใครสั่งสอนรึไง? โคตรรรน่ารำคาญ!
ริทสึ : ต้องขอโทษแทนสามีของฉันด้วยนะ เซจจัง♪
มาโอะ : เอ่อ ฉันไม่ใช่สามีนาย
ริทสึ : พูดจาเย็นชาอะไรอย่างนี้... ฉันช้ำใจนะ ฮึก ฮือ
อาราชิ : อ๊าา มาโอะจัง เธอทำให้เค้าร้องไห้นะ! ขอโทษมาเดี๋ยวนี้เลยนะ เป็นผู้ชายรึเปล่า~!
โฮคุโตะ : นอกจากอันสุ ในห้องนี้ทุกคนก็เป็นผู้ชายหมดนั่นแหละ ไม่ต้องขอโทษหรอก อิซาระ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทำ
ที่จริงแล้ว จะโกรธเจ้าพวกนี้ที่เข้ามาเล่นละครลิงในห้องขณะที่พวกเราใช้ห้องอยู่ฉันก็ไม่ว่า
สึบารุ : ฉันไม่ได้อะไรหรอกนะ~ แต่ว่ามันทำให้ฉันหงุดหงิดนิดหน่อยถ้าเกิดเราจะต้องทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง
อิซึมิ : โทษนะ? พวกเราน่ะ รำคาญนายมากกว่าร้อยเท่า ไม่สิ พันเท่า? คาสะคุง เอาบทความนั่นให้อ่านทีสิ!
สึคาสะ : คุณเอาให้ดูเองก็ได้นี่ครับ... ช่างเถอะ ผู้น้อยต้องเป็นฝ่ายทำงานเล็กน้อยแบบนี้อยู่แล้ว
ไม่สิ ผมควรคิดซะว่ามันคือการได้รับความไว้วางใจจากคนมีฝีมือสินะครับ?
Trickstar! กรุณาช่วยตั้งใจอ่านเจ้าสิ่งนี้ด้วย แล้วก็ช่วยบอกผมทีว่าพวกคุณยังกล้าพูดอีกเหรอว่าพวกเรามาตำหนิพวกคุณแบบไร้เหตุผลน่ะ?!
มาโคโตะ : สิ่งนี้น่ะเหรอ... อ๊ะ มันคือนิตยสารไอดอลชื่อดังนี่นา
ผมคิดว่ามันดังมากเลยนะ ทั้งๆ ที่เริ่มจะผลิตเมื่อปีที่แล้วแท้ๆ เล่มใหม่เองก็วางขายในสหกรณ์ไวมากๆ เลย... แต่ว่าเล่มนี้เหมือนว่าจะยังไม่วางขายนะ เพราะว่าผมไม่คุ้นหน้าปกเลย
อืมม บางทีผมอาจจะควรหันมาอ่านแบบเป็นเล่มบ้าง ไม่ควรมัวแต่จับเจ่าอยู่กับอินเตอร์เน็ต...
แต่ให้พูดตรงๆ เลย ผมน่ะ ไม่ค่อยชอบอ่านนิตยสารเท่าไหร่ ผมเลยไม่มีแรงจูงใจที่จะไปเช็คมันเลย
อิซึมิ : หึ ฉันกับนารุคุงไปถ่ายกราเวียร์ในเล่มนี้มา เพราะงั้นเขาเลยส่งตัวอย่างต้นฉบับมาให้พวกเราก่อน
มันยังไม่ถึงวันวางขายหรอกนะ เพราะงั้นในสหกรณ์หาไม่ได้หรอก
แต่ว่ามันไม่ใช่หัวข้อในตอนนี้... ปัญหาน่ะ มันอยู่ที่เนื้อหาข้างในต่างหาก เห็นมั้ย บอกสิ ว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
มาโคโตะ : เอ่อ...?
โฮคุโตะ : อืม ฉันเชื่อว่าเนื้อหาข้างในคงจะมีการรายงานเกี่ยวกับการไปแข่งขันระดับประเทศของพวกเราด้วยสินะ
พวกเราทำอะไรไปพร้อมกันหลายอย่างมากเกินไป เพราะงั้นฉันก็เลยไม่รู้ว่าในนี้เขาเขียนอะไรลงไปบ้างซักเท่าไหร่
มาโคโตะ : ตารางของพวกเราตอนนี้มันเริ่มจะแน่นไปหมดเลยนี่นะ...
แต่นี่มันแปลกนะ ไม่คิดเหมือนกันเหรอ? ทำไมพวกเขาถึงได้ยอมเอาตัวอย่างมาให้โมเดลเอเจนซี่ ทั้งๆ ที่พวกเราบอกว่าให้เขาเอามาให้พวกเราเช็คก่อน ถ้าเกิดมันมีเนื้อหาอะไรเกี่บวกับพวกเราน่ะ?
ผมจำไม่เห็นได้เลยว่าได้เช็คบทความใหม่ๆ พวกนี้เลยซักอัน แปลกจริงๆ หรือว่าผมจะจำผิดกันนะ... หรือว่าความจริงมันควรจะอยู่ในบทความถัดๆ ไป?
สึคาสะ : หืม? ม-หมายความว่ายังไงน่ะครับ? พวกคุณไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรเกี่ยวกับนิตยาสารอันนี้เบยงั้นเหรอ Trickstar?
หรือว่านี่จะเป็น.... ข่าวปลอม?
อิซึมิ : อย่าตกหลุมเชียว คาสะคุง เจ้าพวกนี้กำลังพยายามจะปั่นหัวพวกเราอยู่ ดูไม่ออกรึไงกัน?
แต่พวกเราน่ะ ดูออกหมดเลยนะ พวกนายตั้งใจจะใส่ร้ายพวกเรานี่?!
อาราชิ : ฮึฮึ จนมุมแล้วสินะ เพราะว่าความวุ่นวายนิดๆ หน่อยๆ ของอิซึมิจังในตอนนั้น เลยทำให้กลายเป็นประเด็นถกเถียงกันในตอนนี้ได้น่ะ♪
อิซึมิ : หุบปาก นารุคุง เราไม่ได้กำลังพูดถึงเรื่องนั้นอยู่นะ
อาราชิ : ตายจริง ขอโทษจ้ะ ฉันแทงใจดำเหรอ?
อิซึมิ : บอกให้หุบปากไง ฉันจะไม่พูดซ้ำแล้วนะ?
เจ้าพวกนี้น่ะ เป็นต้นตอของปัญหาในตอนนี้ เจ้าพวกโง่เง่าเอ้ย เจ้าพวกมือใหม่เรตติ้ง 3 ดาวที่ดวงดีก็เลยชนะก็เท่านั้นแหละ...?
พวกนายกล้าดียังไงถึงมาทำแบบนี้กับพวกเรา?
โฮคุโตะ : ....เรตติ้ง 3 ดาว? คิดก่อนพูดซะบ้างนะ รุ่นพี่เซนะ
มันก็จริงอยู่ว่าพวกเราแพ้ Knights มากกว่าที่ชนะ แต่ว่าผลของดรีมเฟสในทุกๆ ครั้ง พวกเราก็ก้าวหน้าขึ้นมาเรื่อยๆ
ในตอนนี้ยูนิตของพวกเรากับพวกคุณน่ะ อยู่ในระดับเดียวกันแล้ว ถ้าเกิดพวกคุณคิดจะดูถูกพวกเราล่ะก็ หมายความว่าคุณก็กำลังดูถูกตัวเองอยู่เหมือนกัน
ริทสึ : หวา กล้าดีจริงๆ มาคุง ฉันประทับใจจัง ที่นายอยู่กับเจ้าพวกนี้ได้ แต่ฉันจะช่วยนายปฏิเสธเองนะ มาคุง มาทางนี้สิ♪
มาโอะ : ....ที่จริงแล้วฉันเห็นด้วยกับโฮคุโตะนะ ถ้าให้พูดตรงๆ นี่มันก็ทำให้ฉันหงุดหงิดอยู่เหมือนกัน ที่พวกนายมาบอกว่าพวกเรามีดวงได้ไปแข่ง SS เพราะว่าดวงดีน่ะ
อิซึมิ : ฉันบอกแล้วไงว่าคนที่จะต้องหงุดหงิดหรือรำคาญน่ะ มันคือพวกเราต่างหาก เข้าใจมั้ย?
สึบารุ : เกิดอะไรขึ้นน่ะ? เฮ้ หยุดทะเลาะกันก่อนสิ! ฉันไม่เห็นเข้าใจอะไรเลย!
มาโคโตะ : จริงของอาเคโฮชิคุงนะ... หยุดตะคอกกันไปมาซักที!
ทำไม Knights ถึงได้โมโหกันขนาดนี้ล่ะ? บทความนี่มันคืออะไรเนี่ย?
============================
สรุปแล้วอากิระเซนเซย์นี่เป็นกัปตันของทุกเรือจริงๆ ใช่มั้ย....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น