Location : ร้านคาเฟ่
เอย์จิ : รบกวนขอชาอีกถ้วยได้มั้ยครับ?
แล้วก็นี่ด้วย— “Salty Watermelon Parfait (มีเมล็ดเวทย์มนต์อยู่ข้างใน!)”
เคย์โตะ : อย่าสั่งอะไรแปลกๆ เลย เอย์จิ
ขอโทษนะครับ แค่ชาก็พอ
...ให้ตายสิ นายไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะ อย่าตื่นเต้นเกินกว่าเหตุสิ
อากาศร้อนมันเผาพลังงานของนายมา
เอย์จิ : เอ๋~... ฉันไม่อยากเข้าไปอยู่โรงพยาบาลอี
เคย์โตะ : ถ้างั้นก็รู้จักพอซะบ้างเถอะ นายอาจจะรู้สึกว่าไม่เป็นไร แต่ความจริงแล้วสภาพร่างกายนายมั
ถ้าเกิดนายยังทำตัวคิดว่าตัวเอง
เอย์จิ : เธอนี่ชอบพูดอะไรให้ยุ่งยากจังเ
ให้ตายสิ พวกเราไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแ
ผมจำได้แล้วล่ะ เธอเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อก่อ
เคย์โตะ : นายเองก็เหมือนกันแหละน่า เอาแต่นั่งหยิ่งผยองอยู่บนบัลลั
ไส้ในของนายก็ยังไม่เปลี่ยนไปเล
เอย์จิ : อย่าพูดคำพูดแย่ๆ ระหว่างทานอาหารสิ เคย์โตะ
อ๊ะ เคย์โตะ ชิฟฟอนเค้กของเธอดูน่าอร่อยดีนะ ขอชิมหน่อยสิ ♪
เคย์โตะ : ถ้าเกิดนายคิดจะกินอะไรล่ะก็ เอาไว้หลังคอนเสิร์ตเถอะ
มันน่าจะจบก่อนเวลาอาหารกลางวัน
บวกกับขนาดกระเพาะนายถ้าเกิดกิน
เอย์จิ : หืม? ออเคสตราที่เราจะไปดูมันเริ่มตอ
เคย์โตะ : ตอนแรกฉันก็คิดว่ากำหนดการคร่าว
นายจะเรียกวงออเคสตรามาเล่นหน้า
การที่นายมาถึงเมืองอื่นทั้งๆ อากาศร้อนขนาดนี้ แปลว่ามันต้องมีอย่างอื่นที่นาย
เอย์จิ : เธอนี่เหมาะกับการเป็นนักสืบจริ
เคย์โตะ : ขอโทษวัตสันมาเดี๋ยวนี้ อย่างนายเป็นได้แค่มอเรียตี้ที่
เอย์จิ : สงสัยผมจะใช้คำผิดไปหน่อย
เธอนี่ชอบตัวละครที่มีจิตใจงดงา
ความดีและความชั่วมันเป็นของที่
เคย์โตะ : มอนตี้ ไพธอนงั้นเหรอ... นายพยายามเปลี่ยนเรื่องรึไง เอย์จิ
เอย์จิ : โอ๊ะ รู้นี่นา หลอกเธอยากจังเลย
ช่างมันเถอะ ผมจะสำนึกผิดต่อโฮล์มอย่างที่เธ
แต่ที่จริงแล้วผมก็วางแผนว่าจะดู
มันถูกจัดขึ้นด้วยวงออเคสตราระดั
และก็ยังเป็นคอนเสิร์ตที่ผมถูกข
แต่ก็ต้องขอขอบคุณตั๋วคอนเสิร์ต
ผมก็เลยคิดว่าจะมาดูคอนเสิร์ตตอ
บวกกับคอนเน็คชั่นแล้วก็นิสัยขอ
เด็กคนนั้นอยู่เหนือความคาดหมาย
เคย์โตะ : ฉันว่าเราควรไม่ไปยุ่งกับมิเคจิ
การที่นายคิดจะฆ่าเขาโดยการเล็ง
เอย์จิ : เธอก็น่าจะรู้ไม่ใช่เหรอว่าเธอกำ
เคย์โตะ : เขาเป็นคนที่อยู่เหนือความเข้าใ
เอย์จิ : ก็นะ ตราบใดที่เขาไม่เข้ามายุ่มย่ามกั
เขาเป็นคนที่แปลกออกมา มันน่าประหลาดใจนะ— เหมือนกับการมองหอยที่สามารถระเ
[MaM] เป็น [โซโล่ยูนิต] เพียงหนึ่งเดียวในยูเมะโนะซากิ
เพราะว่ากิจกรรมส่วนมากของเขาเกิ
เขาชอบวางตัวอยู่เหนือกฎเกณฑ์ และกฎที่พวกเราสร้างขึ้นมาอย่าง
ผมรู้สึกว่ามันอันตรายมาก ที่จะปล่อยเขาเอาไว้คนเดียว แม้ว่าตอนนี้มันจะเป็นตัวเลือกที่
แต่ว่าอย่างแรกเลยนะ อะไรคือ [โซโล่ยูนิต] กันแน่? มันฟังดูย้อนแย้งยังไงอยู่นะ
เพียงแค่มิเคจิมะคุง— แค่ [MaM]— เป็นสิ่งเดียวทุกเป็นข้อยกเว้น
เคย์โตะ ก่อนที่ผมจะรู้สึก เธอก็รับเจ้าสิ่งแปลกปลอมนั่นเอ
แล้วในตอนนี้พวกเราก็กำจัดเจ้า [โซโล่ยูนิต] นั่นออกไปได้อีกแล้ว
เอาเถอะ แต่ว่าผมจะปล่อยมันไปก่อนแล้วกั
นั่นแหละนะ ไม่มีปัญหาอะไรที่อยู่เหนือความ
เคย์โตะ : ถ้านายว่างั้นล่ะก็ ขอโทษที่ฉันทำอะไรไปโดยพลการก็แ
เขาเคยช่วยฉันเอาไว้ครั้งนึง... เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันไม่สามารถปฏิเสธ [โซโล่ยูนิต] ของเขาได้หรอกนะ
แต่เพราะแบบนั้น ฉันก็เลยกันมิเคจิมะออกจากหนึ่ง
ถ้าเกิดฉันปล่อยมิเคจิมะไว้คนเดี
เอย์จิ : ฮึฮึ เธอใช้วิธีที่รวดเร็วเสมอเลยนะ แต่ว่าแบบนั้นมันก็ออกจะฝืนไปหน่
ผมดีใจที่มันไม่ได้จบลงกลางทางน
ยังไงก็แล้วแต่ ผมก็ยังเป็นเพียงคนเดียวที่คอยเ
เคย์โตะ : ฉันไม่ต้องการเสียงเชียร์จากนาย
================================
ในที่สุดบทที่สามก็แปลเสร็จแล้วค่ะ
จริงๆ บางทีก็อยากจะหาสตอรี่พาร์ทที่มรีบทดีๆ ให้เอย์จิบ้างนะคะ รู้สึกอ่านมากี่บทๆ ก็ดูเป็นตัวร้ายทั้งนั้นเลย...
อีเว้นท์ต่อไปมีอีเว้นท์ไหนที่อยากอ่าน สามารถแจ้งกันได้นะคะ แปลมั้ยนี่อีกเรื่อง 5555
การที่มานั่งแปลใหม่ตั้งแต่หนึ่งมันเหนื่อยจริงๆ นะคะ
แต่ก็จะพยายามมาอัพประจำไม่ให้ขาดค่ะ
บทที่สี่ไม่มั่นใจว่าจะเสร็จภายในตอนไหน แต่จะพยายามรีบแปลมาให้ตอนที่มีเวลานะคะ
ฝากติดตามกันด้วยค่า
