ผู้แปล : P.Ponlo
สถานที่: สตูดิโอ
เลโอ: ยังไงก็เถอะ สุโอมาช้าชะมัดเลย~!
หมอนั่นมักจะชอบโกรธตลอดเลยเวลาฉันมาสายแล้วพอฉันมาเร็วก็ดันกลายเป็นแบบนี้
อะไรขอหมอนั่นกันแน่!
อิซึมิ: เอาจริงๆนะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมอนั้นจะทำให้ฉันต้องมาเสียเวลาอันล่ำค่าแบบนี้! โคตรน่ามーคาน! หรือว่าจะไปติดเชื้อหนีเที่ยวมาจากเลโอคุงหรือไงกัน คาสะคุง?
เลโอ: อ...เอ๋? น่าสนใจดีนี้เซนะ!
วะฮะฮ่า นี้สินะชะตากรรมของลีดเดอร์「Knights」 ต้องมาโดนคำสาปหนีเที่ยวแบบนี้
หลังจากที่ฉันต้องทนทุกร์กับคำสาปนี้มาตั้งหลายปีในที่สุดสุโอก็มารับช่วงต่อแล้ว….☆
อาราชิ: ถ้าเกิดว่าคำสาปนั่นมีอยู่จริง คิดว่าคงเป็นคำสาปที่รำคาญน่าดูเลย
อ๋า~ รู้สึกดีใจขึ้นมาเลยที่ฉันไม่ใช่「โอซามะ」
อิซึมิ: พูดตรงๆนะ นายพูดยังกะมันเป็นเรื่องตลกยังไงอย่างงั้นแหละ แล้วตอนที่อยู่ในศึกชิงบัลลังก์ใน「Requiem」ตอนนั้นล่ะ? คงไม่ใช่ว่ามันง่ายเกินไปใช่ไหม?
ยังไงก็เถอะ ถ้าเกิด「โอซามะ」หลงระเริงกับอำนาจมากไปก็คงจะกลายเป็นเรื่องวุ่นน่าดู
เลโอ: ใช่ ใช่ เว้นแต่ว่า「โอซามะ」ผู้นั้นจะทำให้ประชาชนมีความสุขน่ะนะ
หรือไม่ก็กลายเป็น「โอซามะ」ผู้สันโดษไปซะแล้ว แต่ว่านะแบบนี้ก็แปลว่าการที่ฉันสละบัลลังก์ให้สุโอแบบนี้มันก็ไร้ความน่ะสิ
อิซึมิ: ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่ะทำให้หมอนั่นมาสายนะ เอาตรงๆนะ หมอนั่นอยู่ไหนกันแน่
เห็นตารางงานฉันไหมเลโอคุง? นายก็รู้นิว่าฉันอยู่ญี่ปุ่นได้ไม่ถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ?
เลโอ: เห็นแล้ว แต่ว่านะ
ถ้าเกิดนายจะใส่ใจตารางงานมากขนาดนั้นทำไมนายไม่แต่งงานกับมันไปเลยล่ะ!
อิซึมิ: ฉันคิดว่านายหลงประเด็นอยู่นะ
สึคาสะ: เห้อ… ขอโทษที่ให้รอนะครับ
เลโอ: โอ๊ะ? นั่นเสียงปีศาจนิ!
อิซึมิ: คาสะคุง นายมาสายตั้ง30นาทีน่ะ มีอะไรจะแก้ตัวไหม?
สึคาสะ: ต้องขอโทษจริงๆครับ พอดีผมไปตามริทสึเซมไปมาน่ะ แต่ระหว่างนั้นก็เกิดปัญหานิดหน่อย
อาราชิ: เกิดปัญหาขึ้นเหรอ? จะว่าไปแล้วก็ยังไม่เห็นริทสึจังเลย มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ?
สึคาสะ: ครับ ถ้าจะให้พูดแล้วล่ะก็ー
ริทสึ: ฉันบอกให้ปล่อยได้แล้ว! ไม่เข้าใจรึไงเจ้าแมวบ้านี้
เสื้อฉันมีกลิ่นเหมือนแคทนิป(กัญชาแมว)รึไง…….?
สุโอ: มีแมวจรตัวนึงมาเจอกับริทสึเซมไปเข้าน่ะครับ รู้สึกว่ามันจะชอบมากริทสึเซมไปมากจนเกาะไม่ปล่อยเลย
อิซึมิ: ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี้น่ะนะจะเป็นต้นเหตุ
แล้วนี้ขอโทษได้ดีแค่นี้เหรอ? คราวนี้ก็บอกเหตุผลได้แล้วว่าทำไมถึงมาสาย
ริทสึ: ต้องขอโทษด้วยละกัน ก็เจ้านี้ไม่ยอมปล่อยฉันไปสักทีแถมตึก ES ก็ยังไม่อนุญาตให้นำสัตว์เข้าไปด้วยก็เลยยุ่งยากเข้าไปอีก
อิซึมิ: มันต้องมีสักทางที่เอาเจ้านี้ออกได้สิ เอาน่า อย่าไปอุ้มมันไว้ที่คอยังกะเป็นพ่อแม่แมวสิー
โอ้ย! หมอนี้มันจะข่วนฉัน! รู้ไหมถ้าสมุมติแกเป็นคนแล้วมาทำร้ายนายแบบแบบนี้รู้ไหมว่าแกจะต้องจ่ายค่าเสียหายด้วยน่ะ
เลโอ: วะฮะฮ่า นายกลัวด้วยล่ะ! ตลกชะมัดตอนที่มันทำขนลุกซู่น่ะ~♪
อ๋า อินสไปเรชั่นเริ่มจะหลั่งไหลเข้ามาแล้วล่ะ!
แล้วแบบว่า「ฉันเหยียบแมว เวอร์ชั่นสุดขีด」ล่ะเป็นไง แนวเพลงก็คงประมาณนี้ล่ะมั้งนะ~?
อืมมมม ช่วยเสนออะไรสักอย่างที่จะเอามาเขียนคู่กับเจ้านี้หน่อยสิ...
อาราชิ: เอาน่า อย่าไปหงุดหงิดกับเจ้าแมวนั่นเลยนะอิซึมิจัง เลโอคุงเองก็ด้วย ทำแบบนั้นมันจะแย่กว่าเดิมเอานะ
นี้ นี้ เราไปรำลึกความหลังกันเถอะนะ
สึคาสะ: ครับผมนารุคามิเซมไป ผมเองก็คิดว่าเราควรจะเลิกสนใจแมวไปก่อน คิดว่าสักพักถ้ามันเบื่อก็คงจะไปเอง
ถ้างั้นแล้ว นารุคามิเซมไปช่วยเปิดวิดิโอหน่อยได้ไหมครับ?
อาราชิ: ได้อยู่แล้วจ่ะ พร้อมเสมอ
อุฟุฟุ ทุกคนดูจะตื่นตากับเสน่ห์ของพวกเราน่าดูเลยนะ♪
เลโอ: เดี๋ยวก่อน! ตรงนั้นมัน!
อาราชิ: มีอะไรเหรอจ๊ะเลโอคุง? เจออะไรผิดปกติงั้นเหรอ?
เลโอ: ไม่ใช่อย่างงั้น ดูตรงที่นั่งแถวหน้าสิ!
ริทสึ: ฉันไม่เห็นจะเห็นอะไรเลย….? นายคงจะไม่บอกว่า「ฉันมีอินสไปเรชั่นมากพอที่จะมองเห็นผี」หรอกใช่ไหม?
เลโอ: ตรงนั้นไง! ดูดีๆสิ ตรงเท้าแฟนๆน่ะ ถึงจะมองยากหน่อยก็เถอะเพราะมันมืด แต่ดูเหมือนว่าริทสึจะได้แฟนคลับเป็นแมวแล้วล่ะ!
เจ้านี้คงจะเห็นริทสึตอนที่ขึ้นแสดงไลฟ์ของ「Knights」แล้วก็เลยตามมาถึงที่นี้!
ริทสึ: หา….? อย่าพูดอะไรเพ้อเจ้อแบบนั้นสิ
อุหว่า อะไร? อย่ามาเลียแก้มฉันแบบนั้นสิ
สึคาสะ: ท่าทางแบบนั้น คงจะตั้งใจมาหา「Knights」จริงๆสินะครับ
ออกจากน่ารักเลยไม่ใช่เหรอครับ? มันคงจะรักท่าทางที่กล้าหาญของริทสึเซมไปบนLiveน่าดูเลย♪
อาราชิ: อุฟุฟุ ริทสึจังเองก็ดูเหมือนกับแมวดำเลยไม่ใช่เหรอ?
บางทีสายสัมพันธ์ของทั้งสองคนคงจะคล้ายกันแล้วทำให้มันมาเป็นแฟนคลับของเธอก็ได้นะ
ดูนั่นสิ ถึงจะเป็นแมวจรจัดแต่ขนก็ดูจะสะอาดจังเลยนะ
ริทสึ: อย่ามาพูดเหมือนทำเป็นไม่สนใจสิ! ที่มันไม่ใช่การรำลึกความหลังแล้ว! เซทจัง นี้ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้มันทำนายเสียเวลาอันมีค่าของนายหรอกเหรอ?
อิซึมิ: ก็นะ「Knights」เองก็ต้องใส่ใจแฟนๆเหมือนกัน
ถ้าเกิดว่านายได้รับความรักมาตั้งมากขนาดนั้นแล้วก็ไม่เห็นจะต้องคิดให้ยากเลย ฉันน่ะ ยอมแพ้แล้วล่ะ...♪
เลโอ: ใช่ไหมล่ะ~? ตอนนี้เองก็ให้ปล่อยให้เจ้าแมวมันทำตามใจอยากซะเถอะเนอะ☆
ริทสึ: โธ่… พวกนายช่วยหยุดคิดว่า”เพราะมันน่ารักเลยจะปล่อยให้มันทำอะไรก็ได้”สักทีจะได้ไหม!?
สำหรับฉันแล้วนี้มันเป็นแมวดำแห่งความโชคร้ายชัดๆเลย อา... ไม่เอาสิ วุ่นวายชะมัด…!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น