ผู้แปล : Graciozo
สถานที่ : ห้องเก็บเสียงสำหรับซ้อม
ริทสึ : อืม แล้วนอกจากนั้นมันก็มีเศษเล็กเศษน้อย ใหญ่บ้างเล็กบ้างที่โดนปรับเปลี่ยนจนตีความผิดไปได้อีกล่ะนะ
ถ้าจะให้สรุปก็คือ นี่คือสิ่งที่คนส่วนมากจะจับใจความได้จากบทความนี้
“พวกเรา Trickstar ได้พยายามต่อสู้อย่างกล้าหาญจนได้รับชัยชนะ พวกเราน่ะ เป็นเหมือนกับพระเอกของเรื่องยังไงล่ะ”
“คนอื่นในยูเมะโนะซากิน่ะเป็นแค่เศษขยะ โดยเฉพาะ Knights นี่แหละ เฮงซวยที่สุดเลย”
สึคาสะ : นั่นแหละคือส่ิงที่พวกเราเห็น! พวกเราถึงได้โมโหกันขนาดนี้! พวกคุณพอจะเข้าใจขึ้นมาบ้างรึยังล่ะครับ?!
โฮคุโตะ : อืม... ในที่สุดฉันก็เข้าใจซักที
นี่มันเลวร้ายมากเลยนะ ทำไมทีมงานถึงได้ทำอะไรแบบนี้? นี่มันเหมือนกับตอนโปรเจค Saga เลยนะ ที่พวกเขาพยายามจะตีความให้เป็นแบบอื่น...
ภายในพวกบริษัทนิตยสารมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่า-- หรือว่าเป็นเรื่องใหญ่อย่างพวกบริษัทในเครือรึเปล่านะ?
สึคาสะ : โปรเจค Saga? อ๋าา โปรเจคปริศนาที่โทริคุงไปร่วมด้วยตอนนั้นนี่เอง...
ผมสงสัยจริงๆ ว่าทุกวันนี้เขายังทำเรื่องน่าอายประเภทไหนอยู่อีก ผมก็เลยขอดูแม็กกาซีนที่รุ่นพี่เซนะเอามาเป็นบางครั้ง ผมก็เลยได้รู้อะไรหลายๆ อย่างเลยครับ
โฮคุโตะ : ไม่ใช่เรื่องน่าละอายซักหน่อย ฮิเมมิยะน่ะ เป็นเด็กดีนะ ฉันเชื่อว่าในอนาคตเขาจะต้องเป็นไอดอลที่ยอดเยี่ยมแน่ๆ คนที่ใครๆ ก็สามารถยกย่องนับถือได้
สึคาสะ : หืม โทริคุงน่ะก็ดีแต่เปลือนั่นแหละ
อิซึมิ : อืม~... กลับเข้าเรื่องกันเถอะ ทำไมทุกอย่างกลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ? นี่พวกนายไปทำอะไรให้พวกบริษัทใหญ่ยักษ์อารมณ์เสียรึเปล่า?
แค่นี้ก็ชัดเจนพอแล้วนี่นา ไม่ใช่แค่ทำให้ Knights ตกต่ำ แต่ว่า Trickstar เองก็โดนไปด้วยเหมือนกัน
ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้โดนปล่อยออกไปถึงทุกคนเมื่อไหร่ แล้วดันเชื่อเรื่องพรรค์นี้ขึ้นมาล่ะก็ พวกนายจะต้องโดนไล่ออกจากโรงเรียนแน่ๆ
“พวกนั้นน่ะ ทำเส้นทางเพื่อตัวเองเท่านั้น คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?” หรืออะไรแบบนี้ อย่างแย่ที่สุด พวกนายก็จะโดนรุมประท้วงเหมือนกับพวกสภานักเรียนเมื่อตอนฤดูใบไม้ผลินี่แหละ
มาโคโตะ : แบบนั้นก็แย่สิครับ... ผมไม่คิดว่าพวกเราคงจะสามารถชนะ SS ได้หรอกถ้าเกิดไม่มีคนมาสนับสนุน
ถ้าเกิดพวกเรามัวแต่วิ่งไปข้างหน้าโดยไม่หันหลังกลับมามองใครเลย พวกเราก็คงจะพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์
นี่คือเป้าหมายที่สร้างบทความนี้สร้างขึ้นมาสินะ? อย่างกับกลยุทธ์อย่างที่คนอย่างซาเองุสะคุงน่าจะทำเลย
แล้วพอมาคิดแบบนี้ ไม่ใช่ว่าเขาเองก็เป็นคนที่คิดจะแยกพวกเราออกจากกันเมื่อตอนออธัมไลฟ์เหรอ...?
ยังไงก็เถอะ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่รู้ว่าความเป็นหนึ่งเดียวของพวกเราเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดซะด้วย
สึบารุ : ฮึฮึ ถึงมันจะใช้กับพวกเราไม่ได้ผลก็เถอะ ☆
มาโอะ : อืม ตอนนั้นฉันโดนต้อนจนจนมุมเลยนี่นะ ตอนนั้นขนาดแค่เจอแสงไฟจากร้านสะดวกซื้อฉันยังตัวสั่นไม่หยุดเลย
ริทสึ : มาคุงโดนรังแกมาเหรอ? เลวที่สุด!
ใคร? มันมาจากไหน? บอกชื่อมาเดี๋ยวนี้ เพื่อคนดีๆ อย่างมาคุงแล้ว ฉันจะไปบดขยี้มันซะ...♪
มาโอะ : บางทีนายก็ชอบพูดเรื่องน่ากลัวๆ นะเนี่ย ริทสึ... ไม่เป็นไรหรอก จริงๆ แล้วฉันรู้สึกขอบคุณนะ
เพราะว่ามันทำให้ฉันได้รับคำวิจารณ์อย่างตรงไปตรงมา
ริทสึ : หืม~... รู้สึกดีเวลาที่โดนเหยียบย่ำเหรอ? เป็นมาโซจริงๆ สินะ?
สึบารุ : เอ่อ... ตอนนี้พวกเราเอาแต่ยืนคุยกันมาซักพักแล้วนะ? ถ้าเกิดหมดประเด็นสำคัญๆ แล้วกลับไปซ้อมกันดีกว่านะ... ได้รึเปล่า Knights?
ถ้าเกิดมีใครซักคนที่พยายามจะแต่งเรื่องขึ้นมา พวกเราจะไม่ยอมแพ้หรอก ถ้าเกิดพวกเรารวมพลังกันล่ะก็ ยังไงก็ชนะ นี่คือสิ่งที่ฉันเชื่อ
แต่ว่าก่อนหน้านั้น พวกเราจะต้องแข็งแกร่งมากพอที่จะไปตอบโต้ก่อน
ฉันอยากจะพยายามเพื่อสิ่งนั้น... ตอนนี้เหลือเวลาอีกไม่ถึงสามเดือนก่อนจะถึง SS แล้ว พวกเรากำลังจะไม่มีเวลาแล้วนะ
อิซึมิ : ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นปัญหาของพวกนายทั้งนั้นนั่นแหละ พวกเราทำอะไรไม่ได้หรอก และพวกเราก็ปล่อยให้บทความนี้โดนแพร่ออกไปไม่ได้
จากคำอธิบายของยูคุง อย่างน้อยพวกเราก็ได้รู้ว่ามีคนไม่หวังดีกับพวกนายอยู่
แต่ว่านะ นั่นมันก็เป็นโชคร้ายของพวกนาย เพราะงั้นพวกนายจะไปซวยที่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องของเรา
ยังไงก็ตาม ถ้าเกิดในตอนนี้พวกเราโดนลากเข้ามาพัวพันด้วยแล้ว พวกนายคิดว่ายังไงบ้างล่ะ?
มาโอะ : เอ่อ ที่จริงแล้วพวกเราเป็นห่วงมากกว่าว่าพวกเราจะไถ่โทษพวกคุณยังไงดี รุ่นพี่เซนะ
ถ้าเกิดคุณรำคาญพวกเราล่ะก็ จะตีผมคลายเครียดก็ได้นะ ถ้าคุณต้องการ
อิซึมิ : อย่ามาดูถูกพวกเรานะ ถ้าเกิดเราตีพวกนายเพราะว่ารำคาญแล้วล่ะก็ มันจะทำให้เราเป็นขยะเหมือนกับที่เขียนเอาไว้ในบทความเลย
แล้วก็ ถ้าเกิดฉันตีนายล่ะก็ คุมะคุงต้องฆ่าฉันแน่ๆ
ริทสึ : อื้ม ฉันจะฆ่านายแน่ไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม ศัตรูของมาคุงก็คือศัตรูของฉัน
แต่ให้ฉันพูดบ้างเถอะ ถ้าเกิดมีใครซักคนพยายามจะทำร้ายเซคจัง ฉันเองก็จะฆ่ามันเหมือนกัน
อิซึมิ : อ-เอ่อ... ก็.. ขอบใจ
ริทสึ : อือฮึ ไม่มีปัญหา
อิซึมิ : อะไรของนายเนี่ย คุมะคุง ...ยังไงก็เถอะ พวกเราอยากจะให้พวกนายแสดงความบริสุทธิ์ใจให้เห็นหน่อย
แม้ว่ามันจะยังไม่ถึงวันวางแผง แต่ว่าในตอนนี้นิตยสารโดนพิมพ์ และส่งออกไปทั่วประเทศแล้ว-- จะให้เรียกเก็บคืนก็คงจะยากไปหน่อย
=======
กลับมาแล้วค่า ช่วงนี้เริ่มกลับมายุ่งๆ รู้ตัวอีกทีก็หายไปเกือบเดือน แง 55555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น