Location: ที่นั่งริมสวน
อิซึมิ : ……
เอย์จิ : ฮึฮึ เมื่อเธอไม่สามารถหาทางแก้ปั
หลังจากที่คุยกับเธอ ผมก็นึกได้ ทั้งผมและเธอ ต่างก็เป็นคนมี่ใจแคบเหมือนกัน ผมคงเล่าให้เธอฟังได้นิดหน่
พระเจ้าไม่ได้มอบพรสวรรค์ให้
ผมทั้งเห็นใจ และเป็นห่วง ผมเชื่อว่าพวกเราจะสามารถช่วยกั
นี่คือสิ่งที่ผมคิดจากใจจริง เซนะคุง
ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนร่วมห้
อิซึมิ : ...ช่วยเงียบๆ ซักพักได้มั้ย ฉันกำลังคิดตาเดินของตัวเองอยู่ เพราะงั้นช่วยอยู่เงียบๆ ทีสิ?
อะไร ตอนนี้ฉันกำลังพยายามคิดว่
เจ้าเล่ห์นี่ ใช่มั้ยล่ะ?
เอย์จิ : เธอจะคิดแบบนั้นก็ตามสบายเถอะ แต่จากที่เธอพูดแบบนั้นไม่ได้
มันน่าเบื่อมากเลยแหละ ถ้าแมทช์มันอยู่ในช่วงที่ต้องนิ่
ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้เดิมพั
ผมก็ไม่อยากจะแพ้อยู่ดี ผมคงจะต้องคิดเกี่ยวกับเกมนี้
ก็นะ ผมเป็นแค่มนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า ไม่ใช่ว่
อิซึมิ : ฉันบอกให้นายหุบปากไง
เอย์จิ : เสียงของผมมันก็เหมือนกับเสี
เหมือนกับที่เธอรู้... อีเว้นท์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุ
เสียงหนวกหูรอบด้านจากผู้คน เสียงดนตรี และการซ้อมสำหรับการแสดง และเสียงฮัมเพลงของทุกคนจนเกิ
ยิ่งกว่านั้น ถ้าเสียงของเธอไม่ดังพอ ก็จะคุยไม่รู้เรื่องเหมือนกัน แต่มันก็ไม่เป็นไรแหละ เพราะว่าพวกเธอมีแรงเยอะนี่นา..
หมายความว่ามันมีค่ามาก ในช่วงต้นของ DDD และการสาดส่องไฟไปที่ตัวนดกเรี
มันเป็นเสียงกระวีกระวาดที่คงนึ
ในตอนนั้น Knights ก็เป็นส่วนนึงของ DDD ด้วยนี่นา?
มันโอเคสำหรับเซนะคุงผู้กำลังหั
เก็บบทสนทนานี้กันเถอะ ทั้งเรื่องที่พวกเราเถียงกันด้
อิซึมิ : ...อย่ายั่วโมโหฉัน บอกแล้วไง ว่าฉันคิดอยู่ ยังไงฉันก็ยังปล่อยเรื่อง DDD
Knights ในตอนนี้น่ะ เป็นแค่เปลือกว่างๆ ที่ไม่เหลือร่องรอยอะไรไว้ในช่
การที่จะไปยืนอยู่บนสเตจน่ะ มันคงจะน่าอาย แถมยังไม่น่าเชื่อถือ ใช่มั้ยล่ะ?
ถึงแม้จะรวมกับสมาชิกหน้าใหม่
เอย์จิ : อ๊ะ ใช่แล้ว จากตระกูลสึโอว สึคาสะคุงเข้ามาร่วมกับ Knights สินะ น่าสงสัยจริง ทำไมเขาถึงเลือกยูนิตนี้กันนะ
ยังไงก็เถอะ ถ้าผมจำไม่ผิด ไม่ใช่ว่า Knights มีกันห้าคนหรอกเหรอ?
เธอควรจะรวมทสึกินากะคุงเข้
อิซึมิ : ...เขาสู้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
เอย์จิ : ผมก็คิดอย่างนั้นล่ะ แม้ว่าจะได้ไปเจอเขาแค่ครั้งเดี
นั่นไม่ใช่ทสึกินากะคุงที่
น่าอับอายจริงๆ ยูนิตขนาดใหญ่ที่มีนักเรียนส่
Chess คือต้นกำเนิดของพวกเธอ— เป็นประวัติศาตร์อันบาวนาน ที่เข้าใกล้กับความตาย
อิซึมิ : นายพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่
เอย์จิ : เธอกำลังพยายามจะบอกว่ามันเป็
แต่ก็นะ มันก็เป็นแบบที่ผมหวังเอาไว้ล่ะ
Knights... Chess ได้หลงลืมจุดประสงค์ และถูกกัดกิน ทำให้เน่าเฟะมาจากภายใน
มันเป็นรูปภาพที่เต็มไปด้วยสิ่
เหล่าผู้คนที่ถูกเรียกว่าอัศวิน ได้ถูกฝังและตายลงในความมื
สุดท้ายก็จะกลายเป็นเพียงแค่
ได้รับผลประโยชน์เพียงเพราะแค่
ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง เธอแค่ต้
มันก็เหมือนกับน้ำอุ่น หนองที่จะแพร่กระจายให้ทุกอย่
นั่นแหละ คือสิ่งที่ Chess เป็น แน่นอนว่าสุดท้ายก็ตายลงเหมื
อิซึมิ : พยายามจะบอกว่าตัวเองเป็นพระเจ้
เอย์จิ : ถ้าจะให้ถูก ผมเป็นนางฟ้า ทสึกินากะคเรียกผมแบบนั้น ผมคิดว่าล่ะนะ...
คอยเยียวยาวบาดแผล กำจัดความสกปรกและผิดพลาด ตัดสินคนบาป พาโลกไปสู่ยุคใหม่ มันคือบทบาทของผม เป็นหน้าที่ที่ผมแบกรับเอาไว้
และเพราะความคิดแบบนั้น ผมทำความผิดโง่ๆ สูญเสียเพื่อนพ้อง เสียความเป็นตนเอง มีเพียงแค่ความสับสน....
ผมชำระล้างตัวเองด้วยเลือด ย้อมปีกให้กลายเป็นสีดำ และตกลงมาจากสวรรค์
อิซึมิ : ต่อให้นายจะพยายามพูดให้เหมื
เอย์จิ : ผมแค่อยากจะลองพูดมันดูน่ะ
เรื่องราวของอัศวินมักจะถูกแต่
เซนะคุง?
ถ้าเกิดเธอไม่ขยับตัวหมากล่ะก็ ผมจะเพิ่มความน่าตื่นเต้
...เธอจะไม่รีบซักหน่อยเหรอ เซนะคุง?
พวกเราอยู่ปีสามแล้วนะ พวกเราไม่ทีเวลามากขนาดนั้นแล้ว โดยเฉพาะผม...
พระเจ้ามอบเกมที่แข่งขันกั
ถ้าเกิดพวกเราไม่ล่ะก็ ความพ่ายแพ้ที่น่าผิดหวังมันก็
=========================
กลับมาที่ปัจจุบันนะคะ เป็นบทที่ปวดตับเหลือเกิน T v T
เอาจริงๆ เป็นเพราะสตอรี่นี้นี่แหละ ที่ทำให้เรารู้สึกชอบเซนะขึ้นมา 5555
สองคนนี้ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะจริงๆ ค่ะ T T อ่านแล้วก็สงสาร
เอย์จิอีสเดอะบอส-----
เกมนี้ปีสามเกือบทุกคน ความหลังปวดตับเกือบหมด TwT
ตอบลบ