Location: Checkmate Stage
อาราชิ : นี่ นี่ อิซึมิจัง ในเมื่อศัตรูทั้งหมดใน Chess ของพวกเราก็ตกลงแล้ว เพราะงั้น... พวกนั้นไม่ขึ้นมาบนสเตจหรอกใช่
ถ้างั้นพวกเราก็ไม่จำเป็นต้องช่
งั้นฉันกลับบ้านได้มั้ย? เผื่อว่าฉันจะแก้นัดที่ฉันนัดกั
ริทสึ : เหมือนกัน~ ถ้าเกิดว่าฉันจะอยู่หรือไม่อยู่
เลโอ : ไม่ใช่! มันไม่เหมือนกันหรอกที่ว่
อื๋ออ... พวกนายเป็นใครน่ะ? ฉันไม่รู้จักพวกนายเลย! ยินดีที่ได้รู้จักนะ!
ฉันไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าเกิ
พวกนายสองคนดูเข้ากันมากเลย ฉันก็เลยสงสัยว่าเสี
ถ้าเกิดไม่อยากล่ะก็ ไม่เป็นไรหรอกน่า! ต่อให้มีแค่ฉันกับเซนะก็เถอะ! แต่พวกเราน่ะ ไร้เทียมทาน!
วะฮ่าฮ่า ☆
อิซึมิ : หวา... อย่ากระโดดเข้ามาสิ
นายดูแปลกๆ มาซักพักแล้วนะ? สบายดีรึเปล่า? ฉันฝืนนายมากเกินไปรึเปล่าเนี่ย
ถ้าเกิดใช่ล่ะก็ บอกด้วย ฉันจะจำไว้แล้วกัน
เลโอ : วะฮ่าฮ่า! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เซนะ?
อยู่ดีๆ นายก็ใจดีขึ้นนะเนี่ย!
อิซึมิ : พยายามจะพูดว่าอะไรของนายเนี่ย? ฉันก็เป็นคนใจดีตลอดอยู่แล้ว?
เลโอ : ก็ใช่ นั่นคือว่าทำไมฉันถึงได้ชอบพู
เพราะงั้นฉันจะทำให้มันดีขึ้
เพราะงั้น บอกฉันเถอะ เซนะ ...ฉันจะต้องทำอะไร?
ซื่อสัตย์กับฉัน แล้วฉันจะฟัง ฉันเป็นแค่ไอ้โง่ เพราะงั้นก็เลยคิดอะไรเองไม่ได้
เซนะ นายเป็นคนฉลาด คิดแล้วก็บอกมา ว่าฉันควรจะทำอะไร
ฉันจะทำให้ความฝันของนายเป็นจริ
อิซึมิ : ...ทำไมล่ะ? นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้
ฉันโอเคที่จะทำมันด้วยตัวเอง เพราะฉันใช้ชีวิตอยู่แบบนั้
ฉันไม่อยากพึ่งพาใครหรอก ฉันยืนอยู่ได้ แม้ว่าจะไม่มีใครอย่างนายคอยสนั
เลโอ : ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ แต่ว่ามันยากที่จะยืนหยัดด้วยตั
ในตอนที่นายรู้สึกเหนื่อย มันคงจะดีรึเปล่า ที่จะมีใครซักคนให้นายได้พึ่งพิ
ถ้าเกิดนายโอเคล่ะก็ ฉันจะเป็นคนคนนั้นให้นายเอง ฉันจะเป็นบัลลังก์ให้กับราชาอย่
อิซึมิ : ...นายเป็นคนที่ถูกเรียกว่า "ราชา" เองไม่ใช่เหรอ?
เลโอ : นั่นคือสิ่งที่คนพวกนั้นเรียกฉั
ฉันเข้าใจแล้วว่าถ้าเกิดฉันแค่
มันเป็นหน้าที่ที่เหมาะกั
ถ้าเกิดเจ้าพวกนั้นได้อยู่กั
อาราชิ : อื๋อ? เจ้าพวกนั้น เธอหมายถึงฉันกับริทสึจังเหรอ?
ริทสึ : ……
เลโอ : ใช่! พวกนายนั่นแหละ~ ถ้าเกิดเป็นไปได้ล่ะก็ ฉันอยากจะให้พวกนายเป็นเพื่อนกั
ฉันเริ่มจะเหนื่อยแล้วล่ะ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าฉั
บางที อาจจะมีใครซักคนวางแผนเอาไว้บ้
ฉันจะต้องดำดิ่งไปในเส้นทางที่
แต่ยังไงก็คาม ฉันก็ยังอยากจะปกป้องสิ่งที่เป็
แม้ว่าฉันจะต้องทำลาย และบดขยี้ทุกอย่างที่เหลืออยู่ ฉันก็อยากจะขอเก็บซ่อนสิ่งสำคั
เซนะ ทุกวันที่ผ่านมามันสนุกมากเลยล่
ฉันจะนำความทรงจำเล็กๆ น้อยๆ ทั้งหมดมาสร้างให้กลายเป็
นั่นคือใบหน้าที่งดงาม ที่นายถูกพระเจ้าขั
แค่เพียงได้มองจากข้าวๆ ฉันก็รู้สึกได้ว่าการแต่
แรงบันดาลใจของฉันเกิดขึ้นมาอย่
แล้วหลังจากนั้น ด้วยกันกับความโดดเดี่ยว ฉันก็จะมีความสุข การแต่งเพลงคือชีวิตของฉันอยู่
ความฝันของฉันได้ถูกเติมเต็มตั้
ว่าไงล่ะ? บอกสิ่งที่นายต้องการมาสิ แล้วมาทำให้มันสำเร็จด้วยกัน! อยากให้ฉันทำอะไรล่ะ? บอกมาสิ เซนะ!
เซนะน่ะ ดูผิดหวังตลอดเวลา ดูไม่เควมีความสุขเลย! ทำยังไง ฉันถึงจะได้รอยยิ้มของนายกลั
หรือว่าอยากจะให้ฉันทำลายทุกอย่
ถ้านั่นเป็นคำขอของนายล่ะก็ ฉันจะทำมันให้นาย! ไม่สิ— ฉันจะช่วยนายทำให้มันเป็นจริง!
เพราะงั้นช่วยไว้ใจฉันเถอะ พูดมันออกมาเลย!
อยากให้ฉันทำอะไร? ไม่ต้องเขินหรอกนะ บอกมา! ฉันไม่หัวเราะหรอก!
มันไม่ยุติธรรมนะ ถ้าเกิดนายได้เห็นส่วนหน้าอายทั้
เลโอ : แม้ว่ามันจะมีคำขอมากมายนับไม่
เมื่อนานรู้สึกพอใจกับสิ่งเหล่
ไม่สำคัญว่าฉันจะถูกแค้นหรือรั
แม้ว่าฉันจะต้องกลายเป็นศัตรูกั
====================================
ฟ้าดินแยกเราเท่าไหร่ไม่ขาด... ภพชาติพรากเราจากกันไม่ได้...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น