วันอาทิตย์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2561
Concerto - For Whom the Requiem Plays 4
Location : คาเฟ่
เคย์โตะ : ยังไงก็เถอะ ตอนนี้ MaM เป็นโซโล่ยูนิตเพียงยูนิตเดียวในยูเมะโนะซากิ
มันเป็นกรณีพิเศษของมิเคจิมะคนเดียว แถมพวกเรายังไม่รู้วิธีรับมืออีกต่างหาก
ถ้าเขาที่จะเลือกคนที่เขาชอบเข้ามาเพิ่มได้...
ทำให้กลายเป็นสมาชิกของ MaM แล้วก็กลายเป็นยูนิตปกติ นั่นมันจะทำให้อะไรๆ ง่ายขึ้นมาเยอะ... แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้มีความคิดที่จะทำอะไรแบบนั้นเลย
เขาก็ยังคงทำงานในฐานะ โซโล่ยูนิต เหมือนเดิม ฉันเองก็เคยแนะนำเขาเรื่องคนไปแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เอย์จิ : มิเคจิมะคุงเป็นเด็กที่คาดเดายากอยู่แล้วล่ะ มันเป็นไปไมา่ได้หรอกที่คนธรรมดาๆ จะไปรับมือกับคนอย่างเขาได้ แถมระบบที่พวกเราวางไว้นี่แหละทเป็นตัวที่ทำให้เราไม่สามารถบีบบังคับให้เขาเพิ่มจำนวนสมาชิกในยูนิตได้
เคย์โตะ : ใช่เลยล่ะ แต่ละคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกเข้ายูนิตที่ตัวเองต้องการได้ ส่วนลีดเดอร์ก็มีหน้าที่รับผิดชอบในการอนุมัติการสมัคร
ถ้าจะพูดให้ถูก มันเป็นหน้าที่ของมิเคจิมะ
เอย์จิ : อ๊ะ ยังไงก็เถอะ ดูเหมือนว่ามิเคจิมะคุงจะสนิทกับอันสุจังมาซักพักแล้วสินะ
เธอเองก็ถูกนับว่าเป็นส่วนหนึ่งของวงการไอดอลเหมือนกันไม่ใช่เหรอ เป็นกรณีพิเศษที่อยู่นอกเหนือของกฎเหมือนกัน
ทำไมเราไม่ลองเสนอให้อันสุจังเข้าไปเป็นสมาชิกของ MaM ดูล่ะ?
เคย์โตะ : เธอไม่มีอะไรที่จะต้องไปนี่นา
เธอทำให้ทานาบาตะเฟสติวัลจบไปได้ด้วยดีแล้วในฐานะของโปรดิวเซอร์ ถ้าเกิดพวกเราไปบอกให้เธอเป็นไอดอลล่ะก็ เธอต้องปฏิเสธแน่ๆ
เอย์จิ : เธอพูดถูกแล้วล่ะ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ประสบการณ์ความสำเร็จก็เป็นสิ่งที่สามารถกำหนดเส้นทางชีวิตของแต่ละคนได้
มันก็คงไม่ดีถ้าเกิดพวกเราเอาอันสุจังที่แสนจะน่าสนใจไปเป็นตัวจำกัดการเคลื่อนไหวของมิเคจิมะคุง
ผมว่าเราคงต้องปล่อยเขาเอาไว้แบบนี้อีกซักพักแล้วล่ะ
เคย์โตะ : ฉันว่านะ ในตอนนี้เราทำได้แค่ทำให้ทุกอย่างเป็นปกติเหมือนกับที่มันเป็นทุกที
ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ เราไม่ควรที่จะยื่นมือเข้าไปยุ่งกับภัยธรรมชาติหรอกนะ
เราไม่ควรฝืนไปหยุดเขา มันจะทำให้พวกเราเสียแรงโดยเปล่าประโยชน์แน่ๆ
เอย์จิ : หืม~ การที่ต้องมาสู้กับคนที่เดาทางยากมันทำให้ผมเป็นห่วงนิดหน่อยนี่นา ถ้าเกิดมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาล่ะ?
เคย์โตะ : ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นล่ะก็ มีความเป็นไปได้ว่าเราอาจจะสามารถหยุดเขาเอาไว้ได้ด้วยกฎของโรงเรียน
โซโล่ยูนิตเองก็ถือว่าเป็นยูนิตเหมือนกัน เพราะงั้น กฎของยูนิตก็สามารถใข้ได้อยู่แล้ว
ไม่สำคัญว่าเมื่อมองไปที่เขาแล้ว เขาจะอยู่คนเดียวมั้ย แต่ว่า MaM เอง ก็ถูกถือว่าเป็นยูนิตเหมือนกัน
นั่นแหละ เขาถึงได้เข้าร่วมดรีมเฟสที่มีกฎว่า เฉพาะยูนิตเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมได้
และในเวลาเดียวกัน เถ้าเขาเรียกตัวเองว่า มิเคจิมะ มาดาระ เมื่อไหร่ เขาก็สามารถที่จะเข้าร่วมดรีมเฟสที่เป็นแบบรายบุคคลได้เช่นกัน
ถ้าเกิดเขาเข้าร่วมดรีมเฟสสำหรับยูนิต เขาก็แค่เปลี่ยนเป็นอีกชื่อเท่านั้น
เจ้าไอดอลประเภทนี้น่ะ มันชักจะเริ่มหลุดโลกมากเกินไปแล้วล่ะ
เอย์จิ : หรือถ้าให้พูดอีกแบบ มิเคจิมะคุงเป็นแค่คนเดียวที่สามารถเข้าร่วมดรีมเฟสได้ทุกรูปแบบ เพราะเขาเป็นข้อยกเว้น-- เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น
เขาทำให้พวกเราเสียค่าใช้จ่ายไปมากเลยล่ะ เขาสามารถทำงานที่รับเฉพาะยูนิตได้ แล้วก็เก็บเงินทั้งหมดเอาไว้เอง
แถมเพราะว่าไม่มีสมาชิกคนอื่น ถึงได้ไม่มีใครสามารถหยุดเข้าเอาไว้ได้
ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการ ไม่ใช่ว่าพวกเราตามใจเขามากเกินไปหน่อยเหรอ?
ผมอยากเปลี่กฎของโรงเรียนเพราะว่าจะได้แก้ไขข้อเสียของเจ้าสิ่งที่เรียกว่าโซโล่ยูนิตซะ
ถ้าจะให้สมมติละก็ ถ้าเกิดเรายอมรับโซโล่ยูนิต ในขณะที่พวกเราไม่ยอมรับโกะคิจิน ทุกอย่างก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆ
เพราะว่ามันก็จะเท่ากับพวกเรายอมให้เจ้าพวกโกะคิจินเคลื่อนไหวได้ตามใจชอบ พวกเราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปแตะต้องเจ้าพวกนั้น
แต่ว่าในตอนนี้ ทุกอย่างมันจบแล้วล่ะ เราทำได้แค่เมินโซโล่ยูนิตไป แต่ว่า...
ประวัติศาสตร์มันจะย้อนรอยกลับมาอีกครั้ง ถ้าเกิดมันเกิดเรื่องแบบเดิมกลับมาอีกล่ะก็... ฉันเป็นห่วงวว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าโซโล่ยูนิตจะขัดขวางเด็กๆ ที่จะเข้ามาอีกในอนาคต
เคย์โตะ : ก็นะ เรื่องนั้นมันไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก พวกเด็กที่จะเข้ามาภายในอนาคตจะต้องคิดแก้ปัญหาด้วยตัวของพวกเขาเอง
เรื่องราวเหล่านี้มันจะเกิดขึ้นในโลกที่เราไม่สามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวได้
ฉันคิดวิธีแก้ปัญหาเอาไว้แล้วล่ะ ที่จะลบปัญหาที่เรียกว่าโซโลายูนิตออกไป พร้อมกับตอนที่มิเคจิมะเรียนจบ
ระบบมันไม่สามารถใช้ได้ถ้าเกิดยังคงนับว่าคนคนเดียวเป็นยูนิตได้อยู่แล้ว
เอย์จิ : ปัญหาพวกนี้มันทำให้ผมปวดหัวมากๆ เลยล่ะ ผมว่าผมคงวางมือไม่ได้ง่ายๆ ซะแล้ว
เคย์โตะ : นี่แหละ คือที่ที่การต่อสู้ที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้น นายทำได้ เอย์จิ ฉันเองก็จะพยายามให้เต็มที่เหมือนกัน
เอย์จิ : เธอพูดถูกแล้วล่ะ เธอเป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่น้า... เคย์โตะ
อย่างแรกเลย ไปดูคอนเสิร์ตของวันนี้กันก่อนเถอะ ไปประเมินความสามารถของมิเคจิมะคุง เพื่อมาพัฒนาความสามารถของฝั่งพวกเราด้วย
ถ้าเกิดเขากลายเป็นทิ่งที่ไม่มีความสำคัญขึ้นมาแล้วล่ะก็ พวกเราก็ปล่อยเขาเอาไว้แบบนั้นได้แล้วล่ะ แต่ถ้าเกิดเขาดูท่าจะอันตรายล่ะก็ พวกเราจะได้วางแผนเตรียมที่จะรับมือกับเขา
เพราะว่า fine ในช่วงนี้เป็นไปไม่ค่อยดีเท่าไหร่ งานของผมก็เลยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนผมเริ่มจะท้อแล้วล่ะ แต่ว่า...
เราจะต้องค่อยๆ คลี่คลายปัญหาเหล่านี้ไปทีละอย่าง
เพื่ออนาคตของวงการไอดอลที่พวกเรารัก
"ผู้ชายเป็นเกราะกำบัง ผู้ชายเป็นปราสาทของพวกเธอ"* ให้พวกเราได้รดน้ำลงไปในสวนที่สร้างไอดอลขึ้นมา ในยูเมะโนะซากิ อคาเดมี่ ที่จะคอยสร้างผู้คน และสนับสนุนผู้คนในวงการนี้
เมื่อไม่นานมานี้โรงเรียนอื่นก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นมาแล้วเหมือนกัน เพราะงั้นที่จริงแล้วพวกเราก็ควรจะมุ่งมั่นอค่เรื่องการทำความสะอาดยูเมะโนะซากิด้วยซ้ำ แต่ว่าผมจะทำให้เต็มที่อย่างแน่นอน
เคย์โตะ : อืม ดีแล้วล่ะ ฉันจะทำทุกอย่างที่สามารถช่วยนายได้
เอย์จิ : (...เธอพูดเหมือนกับว่ามันไม่มีผลกระทบอะไรต่อเธอเลยนะ จริงๆ แล้วผมกังวลเกี่ยวกับ Akatsuki ของเธอมากกว่ามิเคจิมะคุงซะอีก
เมื่อไหร่เธอจะเลิกทำตัวเป็นผู้ปกครองของผม... แล้วก็เลิกทำตัวเหมือนกับผู้ช่วย หรือเลขา?
เธอพอใจกับอันดับที่สอง แล้วก็ไม่ยอมพยายามที่จะไปที่ตำแหน่งที่สูงมากกว่าตอนนี้
ศัตรูของพวกเราเป็นพวกโง่ที่แพ้ให้กับจิตใจของตัวเองไม่ใช่รึไง... เคย์โตะ?
แต่ส่าปัญหาของพวกเราใสนตอนนี้คือมิเคจิมะคุง ไม่ใข่เธอ เคย์โตะ
ผมมีอยู่แค่สองมือ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่ผมจะรับมือกับปัญหาทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ให้ผมได้ค่อยๆ เดินไปทีละก้าวเถอะ นั่นคือทางเดียวที่ผมจะไต่บันไดขึ้นไปจนถึงสวรรค์ได้
ไม่สิ... ถ้าเกิดเคย์โตะคิดจะช่วยส่งผมไปล่ะก็ ผมว่ามันคงไม่ใช่สวรรค์หรอก น่าจะเป็นที่ปฏิบัติธรรมซะมากกว่า?)
เคย์โตะ : เป็นอะไรไป เอย์จิ? ฉันไม่ให้นายกินเค้กชิฟฟอนหรอกนะ มันมีน้ำตาลมากเกินไป ไม่ดีต่อสุขภาพของนายหรอก
เอย์จิ : ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่กำลังคิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นในอนาคตบ้างน่ะนะ
(Note *กลอนที่เอย์จิพูดมาจากทาเคดะ ชินเก็น หมายความว่า ไม่สำคัญว่าปราสาทจะแข็งแรงแค่ไหน ถ้าเกิดมันไม่ได้มีไว้ช่วยผู้คน มันก็จะพังลงมาอยู่ดี)
========================================
กลับมาอัพต่อแล้วค่า
คิดถึงมั้ยคะ แง 5555555
พอดีเครื่องรวนบ่อยมาก จนดองไปเลย แล้วเพิ่งจะผ่านสอบมิดเทอมมาอีก
แต่เริ่มกลับมาทยอยอัพต่อแล้วนะคะ
ผ่านมาแล้ว 4 ตอน คิดเหมือนกันมั้ยคะ
ทำไม 3 ดาวบทเยอะกันจังงง 5555555555
ตอนนี้ในทวิตมีอัพเรื่องสเตจด้วยนะคะ ลองไปอ่านกันได้ค่า จะทยอยอัพเรื่อยๆ ตามเวลาว่างนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่า
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
Cacophony◆Whirling Horror Night Halloween - HOLLOW WIN 8
ผู้แปล : Grazioco สถานที่ : ห้องเก็บเสียงสำหรับซ้อม มาโคโตะ : อืม แต่ว่าช่วงนี้น่ะ ผมรู้สึกว่าต่อให้พวกเราพยายามจะกั๊กข้อมูลยังไง มั...
-
สถานที่ : ที่นั่งริมสวน เอย์จิ : รุกฆาต อิซึมิ : หา? นี่เล่นตลกอะไร? นี่มันไม่ขำนะ นี่พวกเราเพิ่งจะเริ่มด้วยซ้ำ แล้วนายกำลังค...
-
Location: โรงพยาบาล เอย์จิ : ...♪ ทสึมุกิ : นายดูอารมณ์ดีนี่นา เอย์จิคุง? ♪ เอย์จิ : หืม? อ๊ะ เอ่อ... เธอเป็นใครนะ? ทสึ...
-
สถานที่ : โรงพยาบาล อิซึมิ : นายโง่รึเปล่า ?! นายโง่รึเปล่าน่ะ นายมันโง่รึเปล่า ?! ไปหาเรื่องชกต่อยกับคนอื่นมาเนี่ย ?! ถ้าเกิดน...