สถานที่ : ห้อง 2-A
สึบารุ : ยะโฮ่วว ☆ เธอจะต้องเป็นเท็นโควเซย์ที่พวกเราเคยได้ยินมาแน่ๆ! ฉันอาเคโฮชิ สึบารุ! อาเคโฮชิเขียนด้วยคันจิที่แปลว่าดาวศุกร์ ส่วนสึบารุเขียนด้วยคาตาคานะล่ะ! จำง่ายใช่มั้ยล่ะ~?
ในเมื่อหลังจากนี้พวกเราก็จะเป็นเพื่อนร่วมห้องกันแล้ว มาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเถอะนะ! หวังว่าพวกเราจะเข้ากันได้ล่ะ~ ☆
ถ้าอย่างนั้นล่ะก็! ถึงจะกระทันหันไปหน่อย แต่ขอยืมเงินได้มั้ย....!
โฮคุโตะ : กระทันหันเกินไปแล้ว
อย่ามาขอเงินจากคนที่นายเพิ่งจะเคยเจอสิ นายไม่มีมารยาทบ้างเหรอ? เธอสับสนใช่มั้ย เท็นโควเซย์
ขอโทษนะ เท็นโควเซย์ อาเคโฮชิมันเป็นคนบ้าน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอกนะ
นั่นแหละ จริงๆ ที่นี่มีเจ้าพวกบ้าๆ เต็มไปหมด แต่ก็ไม่อยากให้เธอคิดว่าที่นี่มันไม่มีอะไรเลยนอกจากพวกบ้าหรอกนะ
สึบารุ : อย่าพูดอะไรโหดร้ายแบบนี้สิ ฮกเก้~! แบบนี้ความประทับใจแรกพบของเท็นโควเซย์ก็เห็นฉันเป็นไอ้บ้าน่ะสิ!
โฮคุโตะ : อย่ามาเรียกฉันว่าฮกเก้นะ
สึบารุ : เอ๋~? ก็นายชื่อฮิดากะ โฮคุโตะ เพราะงั้นก็ต้องเรียกว่าฮกเก้สิ ☆
เอาล่ะ สำหรับการแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ! คนนี้คือฮิดากะ โฮคุโตะ! เรียกว่าฮกเก้เฉยๆ ก็ได้~! เป็นเพื่อนของฉันเอง!
เป็นเพื่อนที่ให้ตายยังไงก็ไม่ให้ยืมงินล่ะ...!
โฮคุโตะ : อย่ามาใส่ข้อมูลที่ไม่จำเป็นนะ
ขอโทษที เท็นโควเซย์ ฉันหวังว่าเธอจะไม่เข้าใจอะไรผิดๆ นะ นอกจากอาเคโฮชิจะบ้าแล้ว เขายังชอบยืมเงินคนอื่นด้วย แต่ว่าไม่ใช่คนไม่ดีหรอกนะ
แล้วก็หมอนี่เป็นพวกที่เข้ากับใครก็ได้ แถมยังชอบตั้งชื่อแปลกๆ ให้คนอื่นด้วย
สึบารุ : ฮกเก้~ ทำไมจากที่นายพยายามพูดแก้ตัวให้ฉันดันกลายเป็นว่านายมาช่วยด่าฉันแทนล่ะ?! นายควรจะชมฉันให้มากกว่านี้นะ หรือไม่ก็เอาเงินมาให้ฉันยืมที...!
โฮคุโตะ : ฉันไม่ให้หรอก นายเองก็ไม่ได้จนซักหน่อย ทำไมถึงได้อยากได้เงินนักหนาล่ะ?
สีบารุ : ก็เงินหรือพวกเพชรมันเป็นประกายนี่นา ฉันก็เลยชอบ~☆
โฮคุโตะ : นี่นายเป็นนกเหรอ? หรือสมองนกกันแน่...?
มาโคโตะ : เอาาาล่ะ พอได้แล้ว~♪
พวกนายไม่ได้คุยกับเท็นโควเซย์จังเพื่อเล่นมุขแปลกๆ ซักหน่อย? ไม่ใช่ว่ามีเรื่องที่จะขอเธอหรอกเหรอ?
สึบารุ : อ๊ะ จริงด้วย! ดึงกลับเข้าเรื่องจนได้นะ อุกกี้~! สมแล้วที่เป็นนักพูด นายคิดเร็วจังเลย!
หรือเพราะว่านายใส่แว่นกันนะ? การที่ใส่แว่นมันทำให้สกิลในการพูด +50 เหรอ?
มาโคโตะ : ใช่แล้วล่ะ เมื่อไหร่ที่ผมถอดแว่น ผมก็จะลืมทุกอย่าง... หืม? เดี๋ยวนะ ผมชื่ออะไรนะ... เอ่อ? เท็นโควเซย์จัง รู้มั้ยอ่ะ?
สึบารุ : เธอจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ อุกกี้~! พวกเราเพิ่งจะเจอกันครั้งแรกเองนะ!
มาโคโตะ : รู้แล้วน่า~ ก็เห็นนายเล่นมุกนี่นา ก็เลยคิดว่าเล่นด้วยซักหน่อยก็น่าจะดี ♪
สึบารุ : ชอบนายที่เป็นแบบนี้จังเลยอุกกี้~ ☆
มาโคโตะ : ผมก็ชอบนายเหมือนกันนะ อาเคโฮชิคุง~ ♪
โฮคุโตะ : พวกนายสนิทกันมากเกินไปจนฉันเริ่มจะเหม็นหน้าแล้วนะ
เอาล่ะ พักเรื่องนั้นไวเ้ก่อน ดูเหมือนว่าพวกเราจะไม่มีวันไปถึงไหนถ้าเกิดปล่อยให่เจ้าสองคนนั้นเป็นคนพูด เพราะงั้นฉันจะเป็นคนอธิบายเอง
สึบารุ : เย็นชาจังเลย ฮกเก้~! นายควรจะตามน้ำตามคลื่นยักษ์ไปกับพวกเรามากกว่า...! ☆
มาโคโตะ : ใช่แล้ว! นี่เป็นโอกาสดีที่นายจะได้ตบมุกเลยนะ ฮิดากะคุง!
โฮคุโตะ : เงียบซะ เจ้าพวกอาโฮ่คอมบิ
อะแฮ่ม ฉันขอแนะนำตัวก่อนก็แล้วกัน
โฮคุโตะ : ฉันชื่อฮิดากะ โฮคุโตะ เป็นหัวหน้าของห้อง 2A
อาจารย์ของพวกเราขอให้ฉันช่วยดูแลเธอน่ะ เพราะงั้นหากมีปัญหาอะไรล่ะก็ มาขอให้ช่วยได้เลยนะ ในฐานะของหัวหน้าห้อง ฉันจะพยายามช่วยเท่าที่ทำได้เลย
มาโคโตะ : ถ้างั้นผมเองก็ขอแนะนำตัวตามน้ำด้วยอีกคนแล้วกัน...!
ผมชื่อยูกิ มาโคโตะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ! เรียกอุกกี้ก็ได้~!
สึบารุ : เพราะว่าเขาชื่อยูกิ เลยตั้งชื่อเล่นว่าอุกกี้ล่ะ~! แล้วเขาก็ทำตัวเหมือนลิงด้วย
มาโคโตะ : อ๊ะ เพราะว่าผมชอบเล่นบทโง่ๆ สินะ? เอาล่ะ ผมจะเล่นมุกล่ะนะ!
โฮคุโตะ : แนะนำตัวต่อซะ ยูกิ
มาโคโตะ : ครับผม~ ถึงไหนแล้วนะ... อ๊ะ ใช่แล้ว ผมน่ะ เป็นสมาชิกของชมรมกระจายเสรยง เพราะงั้นผมก็จะรู้ข้อมูลมากมายเลยล่ะ เพราะงั้นถ้าอยากจะรู้อะไรล่ะก็ ถามผมได้เสมอเลยนะ!
ไม่ว่าจะจะเป็นเรื่องของข้อสอบ หรืออาจารย์แอบไปกิ๊กกับใครอยู่ ก็ถามผมได้หมดเลยล่ะ ♪
สึบารุ : ฉันจะแนะนำตัวบ้าง~ ☆ ถึงจะทำไปแล้วด็เถอะ แต่ว่าจะทำอีกล่ะ!
ฉันชื่อ อาเคโฮชิ สึบารุ! ถ้าเกิดฮกเก้เป็นหัวหน้าห้อง อุกกี้เป็นสมาชิกชมรมกระจายเสียง ถ้างั้นฉันก็เป็นคนที่ตาย....
โฮคุโตะ : หยุดพูดซะ อาเคโฮชิ นายเริ่มจะทำให้เรื่องมันงงไปใหญ่แล้ว
ก็นะ ถ้าเกิดพวกเราสามคนต้องไปไหนด้วยกันล่ะก็ ฉันคงเสียใจที่ต้องเป็นเพื่อนกับเจ้าอาโฮ่คอนบิพวกนี้แน่ๆ แต่ว่ามันก็มีเหตุผลที่ทำให้พวกเราสามารถอยู่ด้วยกันได้ล่ะนะ
ถ้าจะพูดให้ถูก จริงๆ ยังมีอยู่อีกคนที่มาอยู่กับพวกเราบ่อยๆ แต่ว่า.... จะแนะนำให้รู้จักทีหลังนะ
เพราะว่าเขาเรียนอยู่อีกห้องน่ะ เพราะงั้นไว้ครั้งหน้าแล้วกันนะ
สึบารุ : เฮ้ ทิ้งซารี่ไว้แบบนั้นนี่ใจร้ายชะมัด?! พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ?! รอก่อนนะ ฉันจะไปพาเขามาเอง☆
โฮคุโตะ : อย่านะ อย่าทำให้อะไรมันยุ่งยากไปมากกว่านี้ ขอร้องล่ะ
เอาล่ะ พักเรื่องนี้ไว้ก่อน
ใกล้จะเริ่มคาบโฮมรูมแล้ว ไว้ค่อยคุยกันต่อตอนพักเที่ยงเถอะ
ทำตัวให้ว่างเอาไว้นะ เท็นโควเซย์ ขอโทษที่พวกเราต้องร้องขอเธอทั้งๆ ที่เพิ่งย้ายมาวันแรกด้วยนะ แต่ว่ามันเป็นเรื่องที่มีแค่เธอเท่านั้นที่จะสามารถทำได้
ไม่ต้องทำเพราะว่ารู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่หรอกนะ แต่ว่าพวกเราอยากจะขอให้เธอแบ่งเวลาให้พวกเราซักหน่อย
พวกเราคาดหวังในตัวเธอนะ เท็นโควเซย์
===========================
ขุดเมนสตอรี่ตอนที่ 1 มาจากไหแล้วค่ะ! /ปิดซอยฉลอง----
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น