Reminiscence ＊ End of the Marionette's Strings - Girls Talk 2

สถานที่ : ที่นั่งริมสวน

มิกะ : อ๊าาา.... ฉันไม่ค่อยได้มาที่นี่เท่าไหร่เลย ก็เลย....

ปกติแล้วระหว่างเวลาเรียน นักเรียนมาที่นี่ได้เหรอ? ฉันกลัวว่าจะโดนพวกเขาโกรธเอานะ

อาราชิ : เฮะเฮะ พวกเขาก็ไม่ได้สนับสนุนหรอก แต่ว่าก็ไม่ได้ห้ามหรอกนะ

พวกเขาไม่ค่อยเข้มงวดเท่าไหร่หรอก~.... เพราะว่าสำหรับที่นี่น่ะ ไอดอลเป็นเหมือนกับพระเจ้า

คนน่ารักแบบชั้น แน่นอนว่าชอบโดดเรียนออกมากินเค้กเหมือนกัน มีเจ้าพวกที่โดดออกไปทำเรื่องแย่กว่านี้อีกมากมายเป็นภูเขาเลยล่ะ

พอเห็นแบบนี้แล้วก็น่าเบื่อเนอะ ปล่อยให้ไอดอลทำอะไรตามใจชอบขนาดนี้ ชักจะมากเกินไปแล้ว...

พวกนี้นี่แย่จริงๆ เลย~ ขาดความรับผิดชอบเกินไปแล้ว

ช่างมันเถอะ ถ้าเกิดพวกนั้นไม่ได้มาขัดขวางอิสระของชั้น ชั้นไม่คิดจะไปยุ่งกับเจ้าพวกนั้นหรอก ไม่งั้นได้มีปัญหาแน่ๆ...

โอวซามะของพวกเราทนกับอะไรแบบนี้ไม่ไหว เลยชอบโดดออกไปไหนมาไหนเหมือนกัน แต่ว่า...

มิกะ : โอวซามะ?

อาราชิ : อืม ใช่แล้ว ลีดเดอร์ของพวกเรา เขาชื่อว่าเลโอซังน่ะ....

แต่เขามักจะถูกแฟนคลับเรียกว่า "เลโอซามะ~!" ก็เลย...

เลโอซามะก็เลยเพี้ยนกลายเป็นโอวซามะล่ะมั้ง ชั้นก็ไม่ค่อยแน่ใจ...

มิกะ : เฮ้อ~..... โอวซามะหรืออะไรก็เถอะ แต่มันออกจะเกินจริงไปหน่อยรึเปล่า? ใครเป็นคนให้พูดแบบนี้กันเนี่ย?

คนพวกนั้นก็เคยเรียกโอชิซังว่า "โกะคิจิน" ไม่ก็ "ผู้มีอำนาจ" เหมือนกัน

อาราชิ : ใครจะรู้ล่ะ? บางทีก็เหมือนกับว่าพวกเขาวางแผนเอาไว้ก่อนเลยนะ~ ฟังดูเหมือนตำนานมากไปหน่อย...

แต่ก็ไม่ได้แปลว่าลีดเดอร์ของพวกเราจะทนได้เหมือนกัน หลายๆ ครั้งที่เขาถูกเรียกว่าโอวซามะ เขาเองก็โวยวายเหมือนกันเลย

มิกะ : เขาเป็นคนที่อารมณ์เสียง่ายงั้นสินะ~ นารุจัง พวกนายนี่เป็นคนที่โหดร้ายอยู่บ่อยๆ งั้นสินะ?

พวกนายนี่น่ากลัวจริงๆ ฉันไม่กล้าเข้าใกล้เลย นารุจัง นายน่ะ น่ารักนะ แต่ว่า..... Knights น่ะ เป็นยังไงบ้าง?

อาราชิ : อืม~ พวกเรามีเส้นทางที่สุดยอดเลยล่ะ เวลาที่เลือกที่จะทำอะไรซักอย่างน่ะ หรือชั้นจะเรียกว่ามีแรงจูงใจที่แรงกล้ามากๆ ดี? พวกเราคอยลงโทษเจ้าพวกที่ทำเรื่องแย่ๆ เอาไว้น่ะ

มันอันตรายมากเลย~ เหมือนกับพวกเราเล่นกับไฟตลอดเวลาเลยล่ะ

ชั้นไม่ค่อยอยากไปติดร่างแหปัญหาด้วยเท่าไหร่ ก็เลยไม่ได้สมัครเข้า Knights อย่างเป็นทางการ แต่ก็ยังทำกิจกรรมบางส่วนอยู่บ้างน่ะนะ

แต่ว่าอย่างน้อยชั้นก็พูดคุยกับพวกเขาอย่างเป็นมิตรตามมารยาทนะ?

ชั้นไม่ชอบการไปยุ่งเกี่ยวกับผู้คนมากเกินไปเท่าไหร่~ ไม่งั้นบางทีก็ต้องไปมีเกี่ยวกับปัญหายุ่งยากบ้าง ก็เลยพยายามจะอยู่นอกวงเข้าไว้น่ะ

มันก็เหมือนกับการอยู่แบบชั่วครั้งชั่วคราว จะเรียกว่าสมาชิกผีก็ได้มั้ง? อะไรแบบนี้น่ะ?

แต่ก็เป็นหนี้กับรุ่นพี่ของชั้นที่เคยดูแลชั้นช่วงที่เป็นโมเดลน่ะ...

ชั้นก็เลยยอมใส่ชื่อของตัวเอลงไปในฐานะ Knights แต่จริงๆ ชั้นว่าตัวเองก็ควรจะเริ่มทำกิจกรรมยูนิตได้แล้ว หลังจาก "พายุ" เบาลงน่ะนะ

มิกะ : หืมมม... ถ้าเกิดมีอะไรม่สบายใจล่ะก็บอกฉันได้เลยนะ เผื่อว่าจะมีอะไรที่ฉันสามารถทำเพื่อนายได้บ้าง... ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกันนี่นา ใช่มั้ย นารุจัง?♪

อาราชิ : ขอบคุณนะ เฮะเฮะ มิกะจัง เวลาที่ชั้นได้คุยกับเธอ ชั้นร่าเริงขึ้นมามากเลยล่ะ รู้มั้ย~.... ♪

มิกะ : อ๊ะ! เค้กที่นายสั่งมาแล้วล่ะ ถ้าเกิดนายกินมันเข้าไปจะยิ่งร่าเริงกว่านี้อีกนี่เนอะ~ ♪

อาราชิ : ตายแล้ว แค่ชั้นคนเดียวเหรอเนี่ย? มิกะจัง เธอไม่ได้สั่งให้ตัวเองด้วยหรอกเหรอ?

มิกะ : ไม่ล่ะ~... ถ้าฉันกินพวกขนมหวานพวกนั้นมันไม่ดีต่อท้องฉันแน่ๆ

ถ้าเกิดมันเป็นพวกขนมที่ทำพลาดจากพวกมือสมัครเล่นหรือว่าขนมที่อบไม่สุก ฉันคงกินได้แบบไม่ลังเลเลย...

แล้วก็พวกลูกอมถูกๆ อะไรแบบนี้ เห็นมั้ย ฉันกินลูกอมแล้วเพราะงั้นเค้กน่ะ ขอผ่านดีกว่า~ ♪

อาราชิ : เธอนี่มัน... แปลกจริงๆ เลยนะ....?

ถ้าเกิดเธอไม่กินให้ถูกล่ะก็ น้ำหนักจะน้อยเกินไปนะ? มิกะจัง เธอผอมไปนะ ชั้นเป็นห่วงรู้มั้ย~? เดี๋ยวก็เป็นลมหรอก

แต่ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ เวลาชั้นกินชั้นก็อ้วนขึ้นเหมือนกัน เพราะงั้นชั้นต้องระวังแล้วก็ไดเอตซะบ้าง

แต่ว่าชั้นชอบกินของหวานนี่นา~ มันยั่วยวนชั้นสุดๆ ไปเลย!?

มิกะ : อื้ม สมัยฉันเด็กๆ ฉันไม่ค่อยชอบกินเท่าไหร่น่ะ นั่นอาจจจะทำให้ฉันไม่ค่อยสูงก็ได้นะ? แต่ว่าจริงๆ น้ำหนักฉํนก็ขึ้นมาจากเมื่อก่อนมากแล้วนะรู้มั้ย?

หลังๆ โอชิซังมักจะทำอาหารให้ฉันกินเสมอเลยล่ะ~ ♪

ฉันเลยกินพวกของหวานมากไม่ได้ ถ้าเกิดฉันกินมากเกินไปล่ะก็โอชิซังจะโกรธเอานะ

อาราชิ : หืมม? ชั้นเริ่มจะสงสัยแล้วสิ ว่านี่มันความรักแบบไหนกัน.... คือเธออาศัยอยู่กับโอชิซังอะไรนั่นเหรอ?

ตายแล้ว นี่มันความรักต้องห้ามไม่ใช่เหรอ! ♪

มิกะ : ไม่ ไม่ใช่สิ ฉันมันแค่เจ้าคนชอบเอาเปรียบคนอื่นเท่านั้นแหละ ฉันไม่ได้แตกต่างอะไรจากสัตว์เลี้ยงหรือไม้ประดับของเขาหรอก ฉัน.. ฉันว่านายก็น่าจะรู้อยู่แล้วล่ะนะ แต่ว่าบ้านเกิดฉันอยู่ที่คันไซน่ะ~

มันไกลมากเลย ตอนที่ฉันอยากเข้าที่นี่ พอนึกว่าจะต้องเดินทางมาจากบ้านพ่อแม่แล้วมันลำบากน่ะ แล้วก็ใช้เงินเยอะอีกต่างหาก ก็เลย...

ฉันก็เลยถามโอชิซัง แล้วเขาก็ชวนฉันมาอยู่ที่บ้านน่ะ

แล้วก็สำหรับการแลกเปลี่ยน ที่เขาทำทุกอย่างเพื่อฉันขนาดนี้แล้ว ฉันก็เลย....

ให้เงินจากการทำกิจกรรมของไอดอลทั้งหมดให้เขาแทนค่าเช่าบ้านอยู่น่ะ แล้วก็ส่งเงินกลับไปให้ที่บ้านด้วย

อาราชิ : หืมม เธอเองก็ลำบากเหมือนกันนี่นา... เธอเองก็เหมือนกันนะ ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรที่ชั้นพอจะช่วยได้ล่ะก็ มาหาชั้นได้เสมอเลยนะ?

นี่แหละนะ ดุเหมือนว่าพวกเราจะคุยกันนานพอสมควรเลย แต่ก็กลับเข้ามาในเรื่องที่พวกเราพูดตอนแรกจนได้ ความจริงแล้วเธอเองก็น่าสงสารนี่นา?

มิกะ : อืมม~... ถ้าเทียบกับรุ่นพี่ของฉันใน Valkyrie ที่ชื่อนาซึนี่น่ะนะ...

อีกไม่นานจะถึงวันก่อนของเขาแล้วล่ะ ของขวัญวันเกิดฉันคิดว่าจะเย็บชุดให้เขาซักชุดนึง ♪

ตอนนี้ฉันพยายามจะปักมันให้ดีที่สุดอยู่น่ะนะ

ฉันดูจากที่โอชิซังทำเอาน่ะ ก็เลยอาจจะไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แถมยังมีค่าอุปกรณ์กับอะไรหลายๆ อย่างอีก ช่วงนี้เลยมีปัญหาเรื่องเงินมากกว่าเดิม

แต่วันเกิดของนาซึนี่ใกล้เข้ามาแล้วล่ะ เพราะงั้นฉันก็ตเองรีบๆ หน่อยแล้ว

อาราชิ : อ๊ะ ที่เธอนั่งเย็บอยู่เมื่อเช้าสินะ....

ตายจริง ตายแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นลาะก็เธอควรจะรีบบอกชั้นนะ! แบบนี้ชั้นก็ขัดขวางงานของเธอเต็มๆ เลยสิ?

มิกะ : ไม่เป็นไรหรอก มันไม่ใช่งาน ฉันแค่อยากทำมันเฉยๆ น่ะ

การที่ได้มานั่งคุยกับนายก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้นมาเยอะด้วย นารุจัง~ ขอบคุณที่ทำให้ฉันผ่อนคลายนะ

Valkyrie น่ะ... เพราะว่าโอชิซังเป็นเพอร์เฟคชั่นนิสต์...

ฉันก็เลยทำตัวสบายๆ ไม่ได้เลย บางครั้งฉันเองก็อยากทำตัวสบายๆ ไม่คิดอะไรบ้างเหมือนกันนะ ♪

อาราชิ : นั่นก็ดีแล้วนี่นา~ การแสดงของพวกเธอน่ะสุดยอดไปเลย แต่ว่า...

บางงงทีน่ะนะ ชั้นว่าพวกเธอฝืนตัวเองกันมากเกินไปหน่อย? เวลาที่มองพวกเธอชั้นสับสนไปหมดเลย แต่ว่ามันก็เป็นจุดขายของพวกเธอใช่ม๊า?

มิกะ : อืม.. เพราะว่าฉันหัวทื่อน่ะ ก็เลยทำได้แค่ถ่วงพวกเขา~

ถ้าเทียบกันแล้ว นาซึนี่น่ะ เรียกได้เลยว่าเพอร์เฟค เขาขยับไปตามคำสั่งของโอชิซังเสมอ

ฉันนับถือเขามากๆ เลยล่ะ~ ฉันก็เลยอยากให้เขาได้มีความสุข อย่างน้อยในวันเกิดก็ยังดี เขาชอบทำหน้าตาหดหู่เสมอเลย...

อย่างน้อยถ้าฉันได้เห็นหน้าตาร่าเริงของเขาบ้างก็คงจะดีนะ ♪

======================================================

ความจริงแล้วน้องมิกะพูดสำเนียงคันไซนะคะ แต่ว่าไม่รู้จะพิมพ์ยังไงให้มันดูคันไซ จะแบบ เด้ออ ไปเลยก็ไม่ดีม้าง...

มิกะนี่เป็นเด็กดีจริงๆ ยอมน้องทุกอย่างแล้ว T //// T โอชิซังเลี้ยงน้องดีๆ หน่อยสิคะะ