Location : โรงพยาบาล (ห้องเดี่ยว)
เลโอ : วะฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันมาเยี่ยมล่ะ เทนชิ!
เอย์จิ : โอ๊ะ ทสึกินากะคุงนี่นา... ฮึฮึ วันนี้คนมาเยอะนะเนี่ย
ทสึมุกิ : ว่าไง~ ทสึกินากะคุง ♪
เลโอ : อ๊ะ โอบะจังนี่นา! ไง! ให้อะไรฉันหน่อยสิ!
ทสึมุกิ : เอ่อ ช่วยหยุดเรียกฉันว่าโอบะจั
เอย์จิ : เอาจริงๆ ผมสงสัยกับคำว่า "เอาอะไรก็ได้มาหน่อย" มากกว่า
เลโอ : วะฮ่าฮ่า! เพราะเขาชอบเอาอะไรซักอย่างให้
เอย์จิ : อ๊ะ นิสัยเสียของทสึมุกิเลยนี่นา หืม
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นใครที่
เลโอ : เหรอ? ฉันดีใจตลอดนั่นแหละเวลาที่มี
ก่อนหน้านี้ฉันได้ของขวั
ดูนี่สิ! ขนาดตอนนี้ฉันยังได้ดอกไม้
มันจะตายหมดถ้าเกิดเราไม่ใส่ร้ำ
เอย์จิ : ฮึฮึ ช่วงนี้เธอดูยุ่งน่าดูเลยนะ ทสึกินากะคุง
เลโอ : ใช่เลยล่ะ! เหมือนกับที่นายพูดเลย เทนชิ~ ฉันยุ่งไปหมดเลยล่ะช่วงนี้!
ลีดเดอร์คนล่าสุดของพวกเราสมั
เพราะอะไรซักอย่าง ฉันก็ถูกเลือกให้เป็นผู้สานต่อ เลยต้องตามน้ำไปก่อน
แต่ฉันดีใจที่ได้เปลี่ยนชื่อยู
เอย์จิ : อ๊ะ เซนะคุงคงจะดีกว่างั้นสินะ หืม
คนอย่างเขาน่ะ มีศักยภาพสูง คงจะเก่งกว่านี้ได้อีกเยอะเลยล่
เลโอ : อะไรคือ "อะไรแบบ" น่ะ!?
ทุกคนทำเต็มที่แล้วนะ รู้มั้ย~!
เอย์จิ : งั้นเหรอ? เธอดูคนอื่นในแง่ดีเกินไปแล้ว แต่ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่
แต่นั่นก็ว่าทำไมพวกไร้
ยังไงก็เถอะ พวกนั้นก็ยังอยู่ได้เพราะว่
มันทำให้เธอเป็นได้แค่เหยื่อที่
ก็นะ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของผมนี่นา แต่ผมทนมองเฉยๆ ไม่ไหวหรอก ก็เลยเผลอก้าวก่ายไปซักหน่อย
เทนโชวอินกรุ๊ปเป็นหนึ่งใยผู้
เลโอ : อืม ฉันไม่เข้าใจเรื่องซับซ้อนแบบนี้
เอย์จิ : แล้วด้วยวิธีแบบนั้นแหละ เธอก็จะไม่ได้ใช้
เลโอ : กรรร! อย่ามาพูดนินทาเกี่ยวกับคนอื่
เอย์จิ : อ๊ะ เดี๋ยวสิ... หมากรุกเพิ่งจะเริ่มเองนะ— พวกเรายังไม่รู้บทสรุปของมันเลย
มันก็จะรู้สึกว่ามันค้างๆ คาๆ นะ จะไม่เล่นกับผมหน่อยเหรอ?
เลโอ : เล่นกับโอบะจังไปสิ~ ฉันยุ่งนะ! ไม่รู้เพราะอะไร ตอนนี้แม้แต่ Chess ก็เริ่มจะแตกกระจายออกไปแล้วก็
ทุกวันคือสนามรบ!
ฉันเริ่มจะหมดแรงกับเรื่องพวกนี้
เอย์จิ : ว้าว นี่เธอแต่งเพลงใหม่ออกมาแล้
เลโอ : ฉันรู้ตัวน่า! แต่ถ้าเกิดเป็นไปได้ล่ะก็ ฉันอยากจะใช้ความสามารถของตั
นั่นคือสาเหตุว่าทำไมฉันถึ
ฉันหงุดหงิดจริงๆ! ก่อนหน้านี้มันอึดอัดมากเลย!
เอย์จิ : อ๊ะ... เดี๋ยวก็ ทสึกินากะคุง นั่นกำลังจะทำอะไรน่ะ? เธอไม่ได้กำลั
เลโอ : วะฮ่าฮ่า แบบนี้มันเร็วกว่านี่นา! แล้วก็ กระโดดดด ☆
เลโอ : ทัชดาวน์! เพอร์เฟคเท็น! แล้วเจอกันนะ เทนชิ~ ฉันจะกลับบ้านแล้ว
ฉันจะกลับมาจบเกมหมากรุกถ้าเกิ
บ๊ายบายยย! ฮาสต้า ลา วิสต้า เบบี้!
~ …♪
เอย์จิ : ...แล้วเขาก็ไปซะแล้ว เหมือนทุกครั้งเลย เขาเป็นคนที่เหนือความคาดหมาย ไวยิ่งกว่ากระสุนปืนซะอีก
ทสึมุกิ : เป็นคนที่แปลกจริงๆ ทสึกินากะคุงนี่... เขาเป็นเหมือนกับเด็กน้อยที่อั
เขาดูเต็มไปด้วยพลัง ตอนนี้ทุกคนดูกำลังฮือฮากันเกี่
เอย์จิ : ใช่ พวกเขาสามารถทำได้รวดเร็วกว่าที่
ต่อให้เขาได้รับชัยชนะและชื่
ทสึมุกิ : ใครจะรู้ล่ะ... นอกจากนั้น ทสึกินากะคุงยังเต็มไปด้
นายคงจะเชียร์ให้เขาเป็นใช่มั้ย
เอย์จิ : ทสึกินากะคุงในตำแหน่งโกะคิจิ
แต่ผมก็ไม่อยากจะสู้กับเขาอยู่
มันรู้สึกผิดเหมือนกับการไปต่
นอกจากนั้น ด้วยการคาดการณ์ของผม ทสึกินากะคุงจะทำกิจกรรมต่างๆ ต่ออย่างกระตือรือร้น แต่ว่า...
ด้วยการต่อสู้แต่ละครั้ง เขาก็จะเต็มไปด้วยบาดแผล แล้วก็จะค่อยๆ ถูกคนรอบตัวโกรธแค้นขึ้นมาเรื่
เอย์จิ : เป็นที่รัก ถูกเหล่าผู้คนนับถือ ก็เป็นหนึ่งในการสนับสนุนด้
วิธีของผมมันใช้กับคนที่ถู
แล้วก็ บางที ผมก็แค่อยากจะอยู่ในฐานะเพื่
เพลงที่เขาแต่งขึ้นมาเพื่อผมนี่
====================================
มาต่อตอนต่อไปแล้วค่ะ พอดีที่ไม่ได้อัพเลยคือไม่ได้เปิดคอมค่ะ 55555
จะอัพบล็อคในโทรศัพท์มันก็ลำบากเหลือเกิน 55555
ตัดสินใจว่า จะเอา Lionheart มาลงให้ต่อหลังจากที่ลง Checkmate คอมพลีทแล้วค่ะ แต่ก็ยังลังเลอยู่ว่า จะไปสตอรี่ยูนิตอื่นดี หรือว่าจะเอาซีรี่ย์ต่อๆ ของไนท์มาดี...
ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันมากเลยนะคะ 5555 ถึงจะมีคอมเม้นท์บ้างไม่มีบ้าง แต่เห็นยอดวิวเพิ่ม ก็ดีใจแล้วค่ะ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น