Location: สวนฝั่งตะวันออกของโรงเรียน
อิซึมิ : ♪~♪~♪
(...เยี่ยม! ใช่แล้ว นี่แหละ ในที่สุดฉันก็ร้องเพลงยากๆ แบบนี้ได้แบบเพอร์เฟคแล้ว!)
(นี่มันยากมากเลยนะ... ใช้เวลานานพอควรเลย กว่าฉันจะร้องมันได้)
(เพราะอะไรบางอย่าง เลโอคุงจัดให้ฉันร้องในตำแหน่ งที่ยากแถมยังเป็นตำแหน่งหลักที่ ต้องโฟกัสให้มากอีก)
(เขาเกลียดฉันเหรอ? มันก็คงไม่แปลกหรอก ก็ฉันเล่นดุเขาตลอดทกกครั้งที่ เจอเขาเลยนี่นา!)
(แต่เขาเป็นประเภทที่ต้องให้ดุ ทกเรืองแม้แต่เรื่องเล็กๆ เลยไม่ใช่รึไง!)
(แม้แต่เบนโตะที่บ้านเขาทำมาให้ เขายังมาหาฉันแล้วก็พูดว่า "ฉันลืมเอาข้าวกล่องมา~ ♪" แล้วก็แย่งข้าวฉันได้เลย)
(เหมือนว่าเขาจะเคยใส่ขุ ดนอนมาเรียนด้วยครั้งหนึ่งรึ เปล่านะ?)
(ฉันอายจริงๆ ที่ต้องมาอยู่กับคนโง่แบบเขา)
(ยังไงก็เถอะ เขาก็ยังเป็นอัจฉริยะเรื่ องเพลงอยู่ดี แถวตอนนี้เขายังเป็นคนที่ Chess ขาดไม่ได้อีกต่างหาก)
(เหมือนว่าฉันต้องเดิมพันกับมัน แล้วก็คลายเครียดให้เขาด้วย)
(ฉันก็ไม่ได้เกลียกเพลงที่ เขาแต่งขึ้นมาอยู่แล้วนี่นะ)
(ฉันคงจะต้องทำตัวดีกับเขาให้ ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ล่ ะนะ)
(แต่รู้อะไรมั้ย เหมือนกับว่าบางทีตวามอดทนของฉั นมันก็หมดน่ะ)
(แต่ฉันก็พยายามอยู่ที่จะไม่ ออกตัวเดินเข้าไปด่าเขาซักรอบ.. .)
(...เขาเป็นคนนึงที่แพ้ฉั นบางครั้งแหละ แล้วก็ชอบพูดประมาณว่า "รูกะตันชอบพูดถึงนาย! นายเริ่มไปสนิทกันตั้งแต่เมื่ อไหร่น่ะ!?")
(มันเป็นโชคร้ายของน้ องสาวเขาเหมือนกันที่มีพี่ ชายแบบนี้...)
(เธอเองก็คงผ่านเวบาที่ ลำบากมาเหมือนกัน เพราะงั้นทุกครั้งที่ฉันได้ แวะไปที่บ้าวของเขา ฉันก็พยายามจะคุยกับเธอเกี่ยวกั บมัน แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มคุยกั บฉันมากขึ้นเหมือนกัน)
(มันก็ไม่อะไรหรอก มันไม่แยาหรอกที่จะถูกเด็กๆ ชอบเข้าน่ะ)
(...อ๊ะ ฉันเสียสมาธิไปหน่อยแล้วสิ ฉันยังต้องฝึกอีก)
(เพราะก่อนหน้านี้เราไม่ค่อยชอบ เพราะงั้นห้องซ้อมที่ฉันเล็งว่ าจะเก็บไว้เลยโดนจองไว้ก่อนที่ ฉันจะได้จองมัน)
(แต่จะฝึกที่ไหนก็ได้นั่นแหละ ไม่ว่าจะเป็นตอนที่นอนดูทีวีอยู่ ตอนที่ทานข้าว ไม่สำคัญหรอกว่าเป็นที่ไหน ก็สามารถฝึกตัวเองได้อยู่ดี)
(มันคือการเป็นอยู่ของฉันมาตลอด )
(ฉันแตกต่างจากเจ้าพวกนั้น ที่ไม่มีความสามารถอะไรเลย และพยายามจะดึงคนอื่นให้ตกต่ำ ตามลงมาอีก)
♪~♪~♪
เลโอ : เซนะ~ นายร้องเพี้ยนนะ รู้ตัวมั้ย ตัว "ฟา" ในเนื้อเพลงน่ะ มันเป็นครึ่งเสียงชาร์ปนะ
อิซึมิ : หวาา!? นายมาจากไหนเนี่ย เลโอคุง!?
เลโอ : จากพุ่มไม้! เมื่อพูดถึงฉัน ฉันก็จะปรากฏตัว ทาด๊าาา~ ☆
อิซึมิ : จะสื่ออะไรของนายเนี่ย? แล้วก็เพราะนั่นแหละ อย่าจู่ๆ ก็หายไปด้วย โอเคมั้ย!
ถ้านายเป็นลีดเดอร์ของพวกเรา ก็ทำตัวให้เหมือนด้วย! ทำตามหน้าที่ของนาย ยืนอยู่บนจุดสูงสุดแล้วก็สั่ งการผู้ตามอย่างพวกเรามา!! มันคือเรืองพื้นฐานเลยนะ– เรื่องพื้นฐานน่ะ!
เลโอ : …...
อิซึมิ : ...เลโอคุง?
ป.. เป็นอะไรไป? ปกตินายจะต้องตะคอกฉันแล้วก็ โกรธ "หยุดด่าฉันได้แล้ว!" หรืออะไรทำนองนี้สิ ใช่มั้ย?
นายดูอารมณ์ไม่ดีนะ— รู้สึกไม่ดีอยู่เหรอ?
=============================
มีใครคิดถึงเซนะกันบ้างมั้ยคะ 55555555 เป็น 5 ดาวเหมือนกันแท้ๆ ทำไมบทน้อยจัง
ในที่สุดสองคนนี้ก็กลับมาเจอกันอีกครั้งแล้วค่ะ!
วันก่อนไปเจอฟิคของต่างประเทศที่เขาแต่งคู่ไรฮะกัน ดราม่ามากเลย ใจจริงอยากจะขออนุญาตเขาเอามาลงมาก เพราะอยากแชร์ แต่ไม่รู้ขอยังไง (...) แถมลิ้งค์ปลิวไปไหนแล้วไม่รู้ 55555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น