Location: ห้องซ้อม
อิซึมิ : ถึงแล้ว~ แถมยังแต่งตัวเสร็จแล้วอีกต่
...และแน่นอน ไม่มีใครอยู่เลย
อาราชิ : ฮึฮึ ใน Backgammon หรืออะไรซักอย่าง ดูเหมือนว่าจะไม่มีการเคลื่
อิซึมิ : อย่าพูดเหมือนไม่ใช่ปั
อาราชิ : เอาน่า บอกแล้วไงว่าให้เรียกฉันว่านารุ
อิซึมิ : ด้วยหุ่นกล้ามๆ ของนายน่ะ ยังจะให้เรียกลงท้ายว่า "จัง" อีกเหรอ? นายเล่นกีฬาอะไรรึเปล่าเนี่ย?
อาราชิ : อ๊ะ... พอดีฝึกฉันนิดหน่อยในชมรมกรี
อิซึมิจัง เธอได้อยู่ชมรมอะไรรึเปล่า?
อิซึมิ : ฉันไม่มีเวลาสำหรับเรื่องแบบนั้
ริทสึ : อึ่ก... หนวกหู... หยุดทำเสียงอยู่ใกล้ๆ หูของฉันได้แล้ว...
อาราชิ : ตายแล้ว เธอตื่นแล้วสิ ริทสึจัง ใช่มั้ย... เธอโอเคเหรอที่จะไม่ไปห้
เธอบอกว่าเธอโอเค ถ้าเกิดไม่ต้องอยู่กลางแจ้ง พวกเราก็เลยพามาอยู่ด้วย
อิซึมิ : อืม ขอบคุณที่ช่วยพาเขามานะ นารุคุง พูดตรงๆ เลย ด้วยแรงของฉัน ฉันไม่คิดว่าจะพาเขามาที่นี่
อาราชิ : อื้อ เธอนี่ลำบากจังนะ อิซึมิจัง~ แต่ฉันอิจฉาล่ะ กล้ามของฉันขึ้นง่ายมากเลย
ริทสึ : ฉันบอกแล้วว่าให้เลิกพูดกันซั
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้กะจะอยู่ตรงนี้นายหรอก
อืมม มีใครมีโทรศัพท์หรืออะไรก็ได้
อิซึมิ : "หรืออะไรก็ได้"...? นี่ เอาของฉันไปยืมแทนก็ได้ แต่ว่าอย่าทำให้มันเลอะลายนิ้
ริทสึ : ขอบคุณ
อืมม ฉันจะต้องทำอะไรนะ...? ฉันจำเบอร์มาคุงได้ก็จริง แต่ว่าฉันใช้สมาร์ทโฟนไม่เป็น
อิซึมิ : ให้ตายสิ ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ งั้นเดี๋ยวทำให้ บอกเบอร์มาสิ
ริทสึ : นายนี่ใจดีจังเลยนะ... เป็นคนดีจริงๆ
ขอบคุณนะ นายช่วยฉันเอาไว้ ซักวันฉันจะมาตอบแทนนายแน่ๆ
อิซึมิ : นายทำตัวเวอร์เกินไปแล้ว... ยังไงก็เถอะ นายกำลังกวนการฝึกของพวกเราอยู่
นารุคุงงง พวกเราจะเริ่มจากยืดตัวก่อนนะ โอเคมั้ย?
อาราชิ : โอเค นานแล้วนะ ที่พวกเราไม่ได้มาวอร์มด้วยกั
ฮึฮึ ฉันดีใจนะ ที่เธออยู่ที่ยูเมะโนะซากิ อิซึมิจัง ฉันจะบอกว่า ฉันรู้สึกขอบคุณมากเลยนะ
อิซึมิ : อืม พูดเรื่องไร้สาระมานานมากพอแล้ว
ตี้งใจได้แล้ว! ระวังจะเจ็บตัวถ้าเกิดนายไม่ตั้
ฉันจะเปิดเพลงแล้วนะ มันเป็นเพลงใหม่ล่าสุดที่ไอ้โง่
ตอนนี้มันยังไม่มีเนื้อเพลง เพราะงั้นเราก็เลยยังฝึกร้อนไม่
วันนี้เราจะฝึกร่างกายให้พร้
ถ้าเกิดเป็นไปได้ ฉันอยากจะให้นายมาแสดงในไลฟ์ครั้
อาราชิ : อะไรนะะ~ ไม่เอา นายจะลากฉันขุ้นไปบนสเตจขณะที่
แล้วก็ งานของฉันมันมากเกินไปแล้ว ♪
อิซึมิ : หา? คนอื่นมันไม่คิดจะโผล่หัวมาอยู่
เลโอคุงเพิ่งจะทำแขนหักไป คงจะขยับตัวไม่ได้หรอก เพราะงั้นก็เหลือแค่นายกับฉันที่
อีกอย่าง นายกลายมาเป็นไแดอลที่จะต้
อาราชิ : ไม่ล่ะ ฉันแค่ตามอาจารย์คุนุกิมาเฉยๆ..
งั้นฉันจะลองดูก็แล้วกัน ♪
♪~♪~♪
อิซึมิ : เยี่ยมมาก เด็กดี... ♪
ริทสึ : ♪~♪~♪
อิซึมิ : หืม? เดี๋ยวนะ ทำไมนายถึงมาเต้นด้วยล่ะ? นายควรจะพักนะ รู้สึกไม่ดีไม่ใช่เหรอ?
ริทสึ : อืม... แค่ได้ยินเพลงที่ทำให้ฉันรู้สึ
อา ฉันรู้สึกว่าจะกลับมามีชีวิตอี
อิซึมิ : ไม่รู้เหมือนกัน มันยังไม่ได้ตั้งชื่อน่ะ เพิ่งจะแต่งเสร็จออกมาไม่นาน...
ผู้แต่ง เลโอคุง บอกว่าดั
เขาบอกว่าแบบออริจินอลมันฟังดู
ริทสึ : หืมม... อ๊ะ ฉันได้กลิ่นมาคุง
มาโอะ : ริทจังงงง! เกิดอะไรขึ้น? อย่าโทรมาแล้วก็พูดว่า "ช่วยด้วย ฉันกำลังจะตาย" แล้วตัดสายสิ!
อย่างน้อยบอกหน่อยว่านายอยู่ที่
ริทสึ : ฮึฮึ มันไม่เป็นไรหรอกถ้าเกิดเป็
ความเชื่อใจของเราสองจะถูกจารึ
มาโอะ : ฉันล่ะไม่เข้าใจที่นายกำลังพู
อิซึมิ : เฮ้... นายเริ่มจะเสียงดังแล้วนะ มันกวนการซ้อมของพวกเรานะ
มาโอะ : หืม? อ๊ะ ขอโทษครับ!
อิซึมิ : ไม่เป็นไรหรอก แต่ดูเหมือนเขาจะอาการไม่ดีเท่
เท่าที่ฉันรู้มา นายเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขาใช่
เพื่อนสมัยเด็กที่ได้อยู่ด้วยกั
มาโอะ : อ๊ะ ครับ! ใช่ อืมม... อย่างที่คุณพูดนั่นแหละ รุ่นพี่!
ฉ- ฉันจะพาเขากลับบ้านแล้วกัน! ขอบคุณที่ช่วยดูแลให้นะครับ~!
มาเถอะไปกัน ริทสึ! หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว!
ริทสึ : อ๊ะ แป๊ปนึงนะ... นายน่ะ~ ฉันคืนโทรศัพท์แล้วนะ
อิซึมิ : หวา อย่าโยนสิ ยังไงก็เถอะ รักษาตัวด้วยนะ คุมะคุง?
ริทสึ : โอเค~
...มาคุง ขอขี่หลังหน่อยสิ ♪ ฉันอยากจะได้รับความอบอุ่
มาโอะ : หวาา! อย่าซี้ซั้วขึ้นมาตามใจชอบสิ นายเป็นผีรึไงเนี่ย!?
===================
มานั่งคีย์ชื่อตัวละครเราก็นั่งคิดนะ เอ๊ะ.. ครั้งล่าสุดที่เรียกมาคุงว่ามาโอะมันเมื่อไหร่....
สองคนนี้เขาหวานกันจนรู้สึกเกมนี้อย่ามีนางเอกเลยค่ะ 55555
#อ๋อ เราไปเป็นแม่สื่อ--
มาโอะกับริทสึดูหวานกันจัง55555 ขอบคุณที่แปลมาให้นะคะ รอแปลจนจบนะคะ สู้ๆค่ะ!
ตอบลบเรียกได้ว่าหวานกันจนทคซ.อยากจะมุดหนีออกจากเกม 55555 ขอบคุณนะคะ จะพยายามค่า
ลบริทสึ : ฮึฮึ มันไม่เป็นไรหรอกถ้าเกิดเป็นมาคุง เพราะยังไงมาคุงก็ตามหาเจอ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ความเชื่อใจของเราสองจะถูกจารึกไว้ในอนาคต ที่จะรู้กันในนาม "ความรัก"... ♪
ตอบลบ+
...มาคุง ขอขี่หลังหน่อยสิ ♪ ฉันอยากจะได้รับความอบอุ่นจากนายนะ!
ละลายแปป หวานไม่เกรงใจชาวบ้านเลยวุ้ย -3-