ผู้แปล : Grazioco
ไทม์ไลน์ : ฤดูใบไม้ผลิ
สถานที่ : ห้องเรียนที่ว่าง
นาซึนะ : ......
หืม? หือ? เท็นโควเซย์ มีอะไรเหรอ? มีธุระอะไรรึเปล่า?
ขอโทษนะ แต่ว่าช่วยอย่าเสียงดังทีนะ? ถึงแม้ว่าปกติเธอจะไม่ค่อยเสียงดังก็เถอะ แต่ว่า... แม้แต่นั่งฟังที่ฉันพูดเจ้าพวกนี้ยังหลับกันหมดก่อนเลย
โทโมยะ : .....♪
ฮาจิเมะ : Zzzz... ♪
มิตสึรุ : Zzzz... ♪
นาซึนะ : อืม ฉันเองก็ขยับไปไหนไม่ได้เพราะว่าเจ้าพวกนี้นอนพิงอยู่ล่ะนะ เธอช่วย.... แลกที่กับฉันซักแป๊ปนึงได้มั้ย? ค่อยๆ นะ อย่าทำให้เจ้าพวกนี้ตื่นล่ะ.... ♪
ขอบคุณนะ ช่วยได้มากเลย เท็นโควเซย์ สำหรับเจ้าเด็กพวกนี้ ถ้าเกิดจะต้องมาเป็นหมอนให้ใครซักคนแล้วล่ะก็ ถ้าเกิดเป็นเด็กผู้หญิงจริงๆ คงจะดีกว่านี่เนอะ? รางวัลสำหรับที่พยายามกันอย่างหนักไงล่ะ~ เอะเฮะเฮะ ♪
อืม ฉันคิดว่า... จะออกไปเรียกแท็กซี่น่ะ จะได้ไปส่งเจ้าพวกนี้ให้ถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยน่ะ
มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะให้ฉันแบกคนสามคนขึ้นหลังกลับบ้านอยู่แล้วล่ะ
หืม? พวกแท็กซี่อะไรแบบนี้เดี๋ยวเธอจะจัดการให้อย่างนั้นเหรอ? โอ้~ นี่เธอตั้งใจจะเข้ามาพูดเรื่องนี้เองเหรอ โปรดิวเซอร์~? ♪
ถ้างั้นก็~ ถ้าเกิดฝากเธอก็คงไม่มีปัญหาสินะ แต่ว่า....
เพราะว่าฉันจำเรื่องราวต่างๆ ทั้งหมดได้ ในหัวมันก็เลยฟุ้งซ่านไปหน่อย ฉันเลยอยากจะทำงานที่ไม่ต้องคิดอะไรบ้างน่ะ
หืม? อืม~... ไว้ฉันจะเล่าให้ฟังก็แล้วกันนะ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่รู้แล้วจะเป็นอันตรายอะไรหรอก มันก็แค่เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันเคยผ่านมานะ
แต่ก็นะ หลังจากตอนนี้ก็แข็งแกร่งขึ้นมานิดหน่อย เห็นมั้ย?
ถ้าเกิดเธอฟังความจากฉันข้างเดียวแล้วล่ะก็ มันก็คงจะฟังดูเหมือนกับลพเอียง จริงมั้ย.... fine กับโกะคิจินเองก็เหมือนกัน ฉันมั่นใจว่าพวกนั้นเองก็มีความในใจในส่วนของตัวเอง จริงมั้ยล่ะ?
ฉันจะค่อยๆ เล่าส่วนของฉันไปทีละเล็กละน้อย ผ่านการแสดงบนสเตจ
….หืม? อะไรเหรอ? รายงาน? จะให้ฉันเหรอ?
อา... เธอเก็บรวบรวมเอาไว้หลังจากที่ได้ดูไลฟ์ของพวกเรางั้นสินะ? อื้ม ช่วยได้มากเลย! ยอดไปเลยนะ นี่เธอทำออกมาได้ละเอียดขนาดนี้เลยเหรอ~?
อะไรกันเนี่ย นี่เธอเป็นโปรดิวเซอร์ที่ยอดเยี่ยมเลยนี่นา? ♪
อะฮะฮะ ไม่ต้องถอยห่างจากฉันขนาดนั้นก็ได้... หืม? มีอะไรที่อยากจะพูดงั้นเหรอ?
ได้สิ พูดมาเลย คนที่พูดน้อยมักจะมีความคิดที่มากกว่าคนปกติถึงสามเท่าเลยนะรู้มั้ย?
แต่ว่า... ถ้าเกิดเธอไม่ยอมพูดอะไรเลยจนถึงท้ายที่สุดแล้วล่ะก็ มันอาจจะระเบิดออกมาก็ได้ เพราะงั้น...
จะติชม หรือว่าอะไร ก็ทำไปเถอะ อย่างน้อยที่สุดเธอก็จะได้พูดสิ่งที่คิดอยู่ออกมา ฉันจะคอยฟังเธอเองนะ เพราะว่าฉัน... คือนี่จังไงล่ะ♪
หืม? อา~... อย่างนั้นเหรอ? เข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าสายตาของเธอจะเฉียบคมมากเลยนะ ในฐานะโปรดิวเซอร์หน้าใหม่น่ะ แต่ว่า....
อื้ม ฉันรู้แล้วล่ะ ว่าใครเป็นคนเขียนรายงานอันนี้ให้เธอ
ขอโทษนะ ฉันคงต้องฝากเธอดูแลเด็กๆ พวกนี้แล้วล่ะ ถ้าเกิดฉันรีบวิ่งซักหน่อยล่ะก็ ก็คงจะตาม “เจ้าพวกนั้น” ทันได้อยู่นะ?
ขอบคุณนะ เท็นโควเซย์ ที่นำ.... สิ่งสำคัญมาให้ฉัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น